Nathaniël en Bartimaeus zijn terug!
[Recensie] Een paar jaar ouder en een paar jaar wijzer krijgen de tiener en de djinn opnieuw te maken met allerlei problemen in het magische Londen. De djinns en tovenaars die we uit het eerste deel al kenden, zwermen nog steeds door de stad, maar er is een nieuw, magisch probleem opgedoken. De titel van het boek verraadt het al: het is een golem. Dit monster van klei vormt de nieuwe vijand waartegen Nathaniël en Bartimaeus het op moeten nemen, gewapend met al hun slimheid, magie en natuurlijk ontbreekt de typische droge humor ook dit keer weer niet.
Het boek heeft zeker voldaan aan de hoge verwachtingen die ik na deel een had. Bij een tweede deel is het vaak even afwachten of het kan tippen aan het eerste boek, maar dat was hier zeker het geval. Nathaniël is duidelijk wat ouder geworden. Zijn karakter is veranderd en dat kun je goed merken. Dat vond ik knap gedaan, vooral omdat de nieuwe eigenschappen goed passen bij wat hij meegemaakt heeft, en de kern van zijn karakter wel hetzelfde is gebleven.
Bartimaeus is niet veel veranderd, wat ook logisch is want hij was al heel erg oud. Die paar jaartjes erbij maken dan weinig uit. Wel krijg je in dit boek wat meer inzicht in zijn omvangrijke verleden en leer je hem zo wat beter kennen. Dit vond ik erg leuke hoofdstukken om te lezen! Hij krijgt echt meer diepgang en onder zijn sarcastische buitenkant, blijkt toch veel emotie te schuilen.
Er is in Het oog van de golem een nieuw personage uit wiens perspectief meerdere hoofdstukken geschreven worden: Katja. Zij is in De amulet van Samarkand al heel even langs gekomen, maar nu leer je haar veel beter kennen. Ze is lid van het Verzet, een groep burgers die niet blij zijn met de tovenaars in Londen en hen proberen te saboteren. Door haar positie in de maatschappij en haar overtuigingen staat zij lijnrecht tegenover Nathaniël en Bartimaeus. Nathaniël en de andere tovenaars willen het Verzet uit de weg ruimen, geholpen door djinns zoals Bartimaeus. Katja wil de tovenaars weg hebben en doet er alles aan om dit te bereiken. Zij weet daarom veel dingen die de andere twee personages niet weten en haar perspectief voegt veel toe aan het verhaal. Daarnaast is ook zij een goed gevormd karakter met een sterk achtergrondverhaal.
Het leuke van Het oog van de golem is ook dat de gebeurtenissen niet altijd voorspelbaar zijn. Door alle gekke magie en gecompliceerde personages blijven er verassingen in het boek zitten.
Al met al was het weer een heerlijk meeslepend verhaal dat ik in een ruk heb uitgelezen.
—
Voor het eerst verschenen op De Leesclub van Alles
