Spannend van begin tot eind
[Recensie] Rani de Vadder debuteerde in 2020 met Toxine, een Young Adult-fantasy. In 2021 verschenen Draco en Het magische meer en in 2022 kwam haar duologie De gifgenoten uit, bestaande uit De gifgave en De beenderband. De Vadder is studente Toegepaste Taalkunde Chinees en Engels.
De beenderband is los van het eerste deel te lezen, maar het is aan te raden deze eerst te lezen, anders mis je teveel van de opbouw en personages van de magische wereld van de gifgenoten en beenderbezweerders.
De strijd gaat door
In De beenderband verhardt de (magische) strijd zich tussen de gifgenoten en de beenderbezweerders. Het begint met De graal, een magisch wezen waar Saran, leider van de gifgenoten zich mee wil verbinden en hiervoor een groot offer brengt. Dit naar aanleiding van de dood van zijn metgezel slang Cora, in het vorige deel. Door deze verbinding wordt Saran nog gevaarlijker. Asper en Zaya worden uit het Gifpaleis bevrijd door de beenderbezweerders en gaan verder met hun queeste, waarin ze behoorlijk beproefd worden. Ze krijgen een vreemde raad van Archibald, een genezer die onderweg de opgelopen wonden van Zaya geneest.
“Blijf trouw aan jezelf, ook als gifgenoot. Misschien is beenderbezweerder worden niet je lotsbescherming.”
Zaya is dan wel een gifgenoot, maar Asper is nog steeds geen beenderbezweerder geworden. Is hij in staat om daarvoor het nodige offer te brengen? Op hun verdere reis ontmoeten ze Baar in de Roodlanden, waar ze het verhaal van het ontstaan en de stichters van Aurea, mythische wezens, horen en hoe dit nu bedreigd wordt. Dit gehoord hebbende brengt het twijfels bij Asper en Zaya over het voortbestaan van de gifgenoten en beenderbezweerders.
Tot het einde doorlezen
Het verhaal sluit naadloos aan op het eerste deel en door De Vadders meeslepende schrijfstijl wordt de lezer vanaf het begin meegezogen in het boek. De vertelling is spannend van begin tot eind en leest vlot weg en niets is wat het lijkt. Het plot is zorgvuldig opgebouwd en De beenderband staat vol plotwendingen, gevechten en onvoorziene gebeurtenissen. Dit houdt de boog voortdurend gespannen, waardoor stoppen met lezen geen optie is. Prikkelende opmerkingen aan het einde van de hoofdstukken zorgen dat je blijft lezen en nieuwsgierig blijft naar de rest van het verhaal.
De leuke personages en mythische wezens zijn goed vorm gegeven, Harry Potter is er niets bij. Asper en Zaya weten eindelijk nader tot elkaar te komen en de rol van Rohan in de duologie wordt duidelijk. De auteur is er goed in geslaagd om een boeiend verhaal te schrijven en de gifgenoten zou best weleens verfilmd kunnen worden. Er komen veel verschillende thema’s voor in het boek: wraak, haat, schaamte, vergeving en je eigen pad zoeken. Net als wat wel en niet belangrijk is in het leven. Het einde is onverwacht, maar past goed erbij en laat ruimte over voor misschien nog wel een derde deel?
—
Eerder verschenen op Boekencast
