Vreugde en verdriet liggen dicht bij elkaar
[Recensie] De betovering van kerstmis is een titel die je vrij letterlijk moet nemen. Er gebeuren in het boek de nodige magische dingen. Met kerst blijkt er erg veel mogelijk te zijn. In dit geval past dit prima bij het verhaal en zorgt het voor een zeer romantische kerstsfeer.
Ailsa is een interessant hoofdpersoon. De plekken waar ze terecht komt vragen nogal wat van haar, zowel van haar improvisatievermogen als van haar emoties. De sfeer in het verhaal is sprookjesachtig, maar er hangt ook iets duisters over het verhaal waar niemand omheen kan, zelfs Ailsa niet. Het verhaal is dan ook niet helemaal zoet, maar een beetje bitterzoet. Vreugde en verdriet liggen dicht bij elkaar in dit boek.
Het verhaal leest erg lekker. De omschrijvingen van de omgevingen vond ik erg mooi en deze gaven me echt een kerstgevoel. De meeste personages zijn al geïntroduceerd in andere boeken van de schrijfster, dus je komt in dit boek niet heel veel over hen te weten. Wat je te weten komt is echter genoeg om van ze te gaan houden en dat lijkt me de bedoeling in een kerstverhaal.
De romantische spanning in het boek is vooral onderhuids aanwezig. Vanwege de omgeving waarin een groot deel van het verhaal zich afspeelt komen de personages niet veel verder dan stiekeme blikken en een kus onder de mistletoe. Toch vond ik de romantiek wel erg mooi, juist dat bedekte zorgde dat het zinderde voor mijn gevoel.
Ik vond dit een erg leuke kerstnovelle. De sfeer zit er goed in en je krijgt er zeker een kerstgevoel van. Dat het niet volledig suikerzoet was, vond ik eigenlijk wel mooi. Ik vond het leuk om dit boek te lezen.
—
Eerder verschenen op DrukInkt
