Een fijn uitgangspunt om je verder te verdiepen in de Turkse keuken
[Recensie] De Turkse keuken staat bij velen bekend om zijn kebab, baklava en pides. Hale Amus wil met De bijbel van de Turkse keuken laten zien dat Turkije veel meer is dan dat. Eten is een belangrijk onderdeel van de cultuur en deze cultuur bevat vele tradities en familieverhalen. Hale heeft geprobeerd een zo volledig mogelijk overzicht te geven van al het lekkers dat Turkije te bieden heeft.
Hale Amus is geboren in Koeweit en verhuisde op haar vierde naar Istanbul. Sinds 2016 woont ze in Nederland. Via haar website Turkish Tale kun je gerechten bij haar bestellen, zodat je thuis kunt genieten van de Turkse keuken. Genoeg kennis en kunde in huis dus om een kookboek te maken.
Het boek is ingedeeld zoals we gewend zijn van de eerdere uitgaves van de landenbijbels. Het boek begint met uitleg over specifiek Turks keukengerei en Turkse ingrediënten. Ook leren we dat soep het belangrijkste onderdeel is van de Turkse maaltijd en dat wordt aangevuld met mezzes, een salade en een hoofdgerecht en geserveerd met rijst of brood.
Daarna volgen de hoofdstukken die ingedeeld zijn naar de zeven regio’s van het land. Elke regio heeft zijn eigen klimaat en grond, wat uiteraard invloed op de gerechten heeft. De Egeïsche regio staat bekend om zijn groentegerechten, terwijl in Zuidoost-Turkije veel kebab, kruiden en desserts te vinden zijn. Iedere regio en familie heeft zijn eigen gebruiken en tradities. Gelukkig is de Turkse keuken erg vergevingsgezind en kun je experimenteren met de smaken en ingrediënten wanneer je niet exact de producten in huis hebt die nodig zijn om een gerecht te maken.
Ingrediëntenlijst
Bij het lezen van De Bijbel van de Turkse keuken valt al snel op dat de recepten vaak een korte ingrediëntenlijst bevatten, terwijl de smaak vol is. We moeten voor de meeste recepten wel een tripje maken naar de Turkse winkel, want veel ingrediënten zijn minder bekend in Nederland en daarmee minder goed verkrijgbaar. Denk aan de specerij mahlep, baldo-rijst, melasse, Turkse chilivlokken pul biber en verschillende Turkse kazen.
Het blijft altijd leuk om persoonlijke anekdotes te lezen. Dit maakt een boek uniek en geeft een inkijkje in de keuken. De recepten uit De bijbel van de Turkse keuken zijn afkomstig van de familie van Hale, maar ook van haar vrienden. Een vriendin van Hale zei eens: “Elk familierecept is zo uniek als een vingerafdruk”.
Sommige begeleidende teksten bij de recepten geven uitleg over de oorsprong. Zo leren we de Turkse keuken nog beter kennen. Het oog viel ook nog op een leuk weetje: Turks brood zoals we dat in Nederland kennen, wordt in Turkije alleen gegeten tijdens de ramadan om het vasten te doorbreken. Het wordt dan ook ramadanbrood genoemd. Verder zijn veel Turkse gerechten goed in te vriezen. Denk aan zomerse groenten die je dan in de winter kunt eten, maar ook ongebakken börek en köfte kunnen worden ingevroren. Handig en fijn om zo een goed gevulde diepvries te hebben. Een leuke toevoeging is dat er twee registers zijn opgenomen aan het einde van het boek. Eén is de Nederlands-Turkse variant en de andere de Turks-Nederlandse. Dat is vooral handig voor diegenen die Turks als moedertaal hebben en zo specifieke recepten willen terugvinden.
Al met al is De bijbel van de Turkse keuken een mooie verzameling van Turkse gerechten, elk met zijn eigen verhaal en afkomst. Voor diegenen die voorbij de bekende kebab en baklava willen kijken, is dit boek een fijn uitgangspunt om je verder te verdiepen in de Turkse keuken. Verder is het een waardevolle toevoeging aan de serie van de landenbijbels.
—
Eerder verschenen op Kookboekennieuws.nl
