Sprookjesachtig mooi, origineel en indrukwekkend
[Recensie] Emmett woont samen met zijn zusje Alta bij hun ouders op de boerderij. Ze leiden een eenvoudig leven op het platteland. Emmett is ziek geweest en kan zich van die periode niet veel herinneren maar er is sindsdien wel het een en ander veranderd thuis. Het lijkt wel of zijn ouders en zus hem anders behandelen, anders naar hem kijken. Wanneer vader net voor de oogst beslist dat Emmett ergens anders gaat werken en dus weg moet van de boerderij, is het hem ook niet duidelijk waarom. Hij krijgt geen antwoorden, behalve dat hij in de leer gaat bij een boekbindster en dat zij hierom heeft verzocht.
Seredith is een ervaren boekbindster en ziet dat Emmett net als zij de gave heeft om mensen te helpen. Wat zij kunnen is heel speciaal, alleen moet je daar wel heel integer mee weten om te gaan. Seredith wil Emmett alles leren wat zij weet en dat hij dit bijzondere ritueel tot in de puntjes beheerst voordat hij aan de slag gaat met de meest gevoelige informatie van andere mensen; hun herinneringen. Het wissen van ongewenste gedachten en herinneringen verandert een mens voorgoed, het is riskant en mag niet als lichtzinnig worden gezien. De binder verzamelt de informatie en bindt deze in een boek om voor altijd achter slot en grendel te verdwijnen. Een dergelijk boek bevat belastende, gevoelige of geheime herinneringen van mensen die daar op eigen verzoek vanaf willen om deze nooit meer onder ogen te komen. Een zaak waarvan Seredith zweert daarvoor te zorgen, al zijn niet alle boekbinders even betrouwbaar. Wanneer Emmett ontdekt dat er een boek is met zijn naam verandert alles, want wat wil dat precies zeggen?
De boekbinder is sprookjesachtig mooi, origineel en indrukwekkend. Deze roman bevat zoveel aan ingrediënten dat het je bijna duizelt tijdens het lezen. Persoonlijke verhalen, een liefdesdrama, een geheimzinnig thema, corruptie en een tintje duisternis. Heb je te maken met een verhaal over heksen, over tovenarij? Vanaf de eerste pagina is dit een fascinerend verhaal. Opgetekend in de sfeer van begin 1900, qua details zorgvuldig uitgewerkt en daardoor zo realistisch dat je haast vergeet dat boekbinden een fantasie is. Je waant je in het Engeland met de koetsen en hoge hoeden. Armoede en rijkdom staan haaks op elkaar en zorgen voor problemen in het leven van Emmett. Deze jongen sluit je vrijwel meteen in je hart, hij is gevoelig –haast zwak-, onzeker en voelt zich verstoten. Bij Seredith komt hij tot zichzelf, ze ontwikkelen een hechte band maar zijn nieuwsgierigheid brengt hem vervolgens in de problemen. Vooral wanneer een ongenode gast op de stoep staat en meer lijkt te weten dan Emmett. Over hém en iedereen, zo blijkt al snel. Deze De Havilland doet denken aan een donkere wolk die continu dreigend boven je hangt en weinig goeds voorspelt.
Het boek is opgedeeld in drie delen en een prettige, haast melancholische verhaalvertelling neemt je mee in het leven van Emmett. De boekbinder is niet alleen een mooi verhaal maar gaat over niet alledaagse zaken, dat maakt dit boek ook zo bijzonder. Behalve de kwetsbaarheid van de mensen waarmee Emmett in aanraking komt is er ook die van hemzelf. Tijdens deze periode ervaart hij niet alleen de voor-en nadelen van zijn gave maar doet hij ook andere ontdekkingen die niet gemakkelijk vallen. De hang naar erkenning, liefde en een familie is groot maar Emmett is de weg kwijt, letterlijk. Hij ervaart verlies, teleurstelling en angst maar zijn geweten is altijd zuiver. Dat maakt Emmett speciaal en kwetsbaar. Deze eigenschappen weet de auteur heel overtuigend toe te passen, zelfs zo dat je het oprecht met de jongen te doen hebt.
Deze debuutroman is in meerdere opzichten een speciaal boek. Het leest niet alleen heerlijk weg vanwege de mooie manier waarop het wordt gebracht maar de interessante personages vullen het geheel perfect aan. Het ritueel van het boekbinden sprak me meteen aan, hoe Seredith, Emmett en De Havilland hiermee omgaan zegt veel over hen als persoon. Die verschillen maken het verhaal. Met vlagen wordt het daardoor zelfs spannend en hoop je dat iedereen vindt wat hij zoekt. De taboe rondom het binden zorgt voor de geheimzinnigheid die de auteur mooi weet uit te werken tot een continu aanwezig iets, haast tastbaar. Hierdoor is er de hele tijd een soort van spanning aanwezig en krijgt het verhaal een extra dimensie.
De boekbinder is een aanrader voor iedereen die van een origineel verhaal houdt. Maar ook van een sprookje, een mooi liefdesverhaal en vooral van iets anders dan anders. Het koesteren van herinneringen komt ineens in een heel ander daglicht, wonderlijk toch dat lezen zulke gedachten bewerkstelligt. Ik vond het een bijzonder intrigerend verhaal en heb het met veel verwondering gelezen. 5 sterren
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
