een zoektocht naar stabiliteit
[Recensie] David Mangene is van Amerikaanse komaf maar nu woonachtig in Utrecht. Hij is leraar Engels, stand-upcomedian en trainer in omdenken. Maar hij is ook al het grootste deel van zijn leven afwisselend manisch of depressief. In 2019 krijgt hij een diagnose: bipolaire stoornis type 2. Die diagnose maakt dat hij zich realiseert dat hij nu zal moeten kiezen tussen wel of niet de leefregels en adviezen van deskundigen op te gaan volgen. Hij kiest ervoor om dat wél te gaan doen en er bovendien een boek over te gaan schrijven.
“Het zal offers vergen, en eerlijkheid, en het zal zwaar zijn, en terwijl ik in dit proces zit en te kampen heb met allerlei innerlijke conflicten en spanningen, ga ik het allemaal opschrijven in de vorm van dit boek. Mijn nieuwe leven zal bestaan uit medicatie, therapie, het in kaart brengen van mijn stemmingen, mindfulness en geen alcohol of drugs”.
Het boek is opgebouwd uit korte hoofdstukjes die vernoemd zijn naar de negen leefregels die David gaat opvolgen. Per hoofdstukje zijn er twee vertellers, de eerste verteller is David zelf en de tweede verteller is het duiveltje in zijn hoofd: Bipolar Boy. Deze hoofdstukjes krijgen het opschrift ‘Notitie van het feestbeest’ mee. David realiseert zich heel goed dat het geen makkelijke weg zal zijn, dat hij regelmatig een terugval zal krijgen.
“Dit verhaal gaat niet over perfect zijn, het gaat over het vinden en blijven volgen van een weg van herstel uit een bipolaire stoornis”.
De notities van het feestbeest laten zien welke valkuilen zich voor gaan doen bij het opvolgen van de specifieke leefregels. Dat doet de auteur met veel humor, daardoor lees je dit boekje met plezier. Het laat de lezer die geen ervaring heeft met een bipolaire stoornis zien hoe het bipolaire brein werkt, hoe dat het keuzes maakt. Keuzes die je normaal gesproken niet zou begrijpen.
“Als je dit leest en je bent niet bipolair, maar je woont samen met iemand of kent iemand die dat wel is, laat deze woorden dan een hulpmiddel voor je zijn om de motivatie en keuzes van je bipolaire vriend(in) te begrijpen”.
En precies zó heeft dit boekje voor mij gewerkt. Steeds wanneer David positief probeert te werken aan zijn herstel door de leefregels goed op te volgen, wordt hij tegengewerkt door dat duiveltje in zijn hoofd. En natuurlijk kan hij dat stemmetje niet altijd negeren, het is immers ook onderdeel van zijn persoonlijkheid, wie hij is. En dat zal altijd zo blijven. Met Bipolar Boy is het nooit saai, dan wordt er geleefd, alleen is dat leven vaak te extreem, te manisch. In de notities van het feestbeest laat Bipolar Boy zien hoe dat dit komt en wat de negatieve gevolgen daarvan zijn.
David blijft intussen, ook na een terugval, gestaag doorwerken aan zijn herstel. En gek genoeg heeft dat herstel ook te maken met acceptatie: “Maar wat nou als we het hele idee van ertegen proberen te vechten loslaten? De bipolaire stoornis is een deel geworden van wie we zijn. Op sommige dagen is dat een groot deel, maar op andere dagen is het zelfs nauwelijks merkbaar”. David kan er alleen maar naar streven om zo gezond mogelijk te leven. Geen enkele hoeveelheid leefregels zal hem volledig vrijhouden van symptomen.
“Waar het om gaat, is dat we de schaamte, de angst en de worsteling de ruimte laten om een authentiek en onveranderlijk deel van ons te zijn”.
De buitengewone avonturen van Bipolar Boy is een bijzonder boek geworden, de auteur raakt precies de juiste snaren om de onwetende lezer begrip bij te brengen. De lezer die zelf een bipolaire stoornis heeft, zal zich kunnen herkennen in de stukjes van het feestbeest, en zich realiseren dat ook dit bij hem of haar hoort. Ik geef er graag een dikke vier sterren voor!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
