"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De Campus

Woensdag, 3 december, 2014

Geschreven door: Nathalie Pagie
Artikel door: Patrice van Trigt

Spannend maar op ook weer lekker luchtig

[Recensie] Cleo van Laerhoven gaat vijf maanden studeren aan de University of Alberta in Canada. Ze heeft het aanvankelijk enorm naar haar zin, tot een van Cleo’s docentes op een ochtend dood wordt aangetroffen. De politie denkt in eerste instantie aan zelfmoord. Maar als korte tijd later ook haar assistente op gruwelijke wijze sterft, wordt er een moordonderzoek gestart en slaat de sfeer op de campus om.

En niet alleen de sfeer: na een prachtige Indian summer verdwijnt de wereld onder een dik pak sneeuw en daalt de temperatuur tot ver onder het vriespunt. Cleo raakt verstrikt in een web van intriges, waarin niemand is wie hij lijkt te zijn. Lukt het haar de Canadese kou te trotseren en de campus levend te verlaten?

De cover ademt rust en kalmte uit. De kleuren zijn ronduit prachtig, de foto is supermooi. Persoonlijk vind het ik het echter meer een cover voor een roman en niet voor een thriller. Ook de titel heeft niets met de cover te maken. Er is geen overeenkomst tussen cover en titel. De proloog begint meteen goed, het wekt je nieuwsgierigheid en de aftrap naar meer is gegeven. Om wie gaat het?

Tegen de wens van haar vader vertrekt Cleo naar Canada. Ze gaat daar vijf maanden studeren en bijkomen van alles wat er zich in haar thuissituatie heeft afgespeeld. Ze komt uit een gezin waar vader een behoorlijke stempel drukt op haar doen en laten. In Canada hoeft ze daar geen rekening mee te houden, ze kan tot zichzelf komen en de tijd aan haar studie spenderen. Gelukkig vindt ze al snel aansluiting bij een aantal studiegenoten en heeft ze haar draai snel gevonden. Ze is duidelijk op haar plek en geniet van de vriendschappen die ze inmiddels heeft gesloten.

Boekenkrant

Maar na de ideale start van het schooljaar gaat het als snel de verkeerde kant uit wanneer blijkt dat een docente van Cleo onder verdachte omstandigheden dood wordt aangetroffen. Al snel is een van Cleo’s vrienden verdacht, iets waar Cleo duidelijk haar vraagtekens bij zet. Om antwoorden te krijgen en de onschuld van haar vriend Keith te kunnen bewijzen gaat Cleo zelf op onderzoek uit. Maar dan loopt alles uit de hand en voor dat Cleo het in de gaten heeft is ze zelf ineens verdachte wanneer de assistente van Amy óók dood wordt gevonden. Cleo heeft gelukkig een geldig alibi en mag gaan. Maar nu is ze pas echt goed op dreef! Er zijn steeds meer aanwijzingen om te gaan onderzoeken maar er ontwikkeld zich ook steeds meer gevaar voor zichzelf. Is Cleo opgewassen tegen de omstandigheden die zelfs haar in eerste instantie verdacht hebben gemaakt?

Korte, snelle hoofdstukken zorgen ervoor dat De Campus lekker vlot leest. Net als in De Toneelclub lijkt het dat Nathalie haar schrijfstijl heeft gevonden en vasthoudt. Dat doet ze goed want het leest erg lekker weg. De beeldend omschreven omgeving en de situatieschetsen werken absoluut in het voordeel van het verhaal. Het personage van Cleo deed me soms wel wat gniffelen. Lekker eigengereid en opkomen voor haar vrienden, twee goede karaktereigenschappen die in dit verhaal ervoor zorgen dat je je goed in Cleo kunt inleven. Maar of het nu verstandig is om op eigen houtje op onderzoek uit te gaan?? Dat moet je als lezer zelf maar gaan ontdekken.

Nathalie heeft nu, net als met De Toneelclub, een boek weten te schrijven wat lekker leest. Je zit snel in het verhaal, het leesritme is goed en dat is te danken aan haar heerlijke schrijfstijl. Het is spannend maar op z’n tijd ook weer lekker luchtig. Een heerlijk boek voor een paar uur leesgenot! 

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur:

Vuurduivel

Paradijsvogels

De trip

Casa Familia

Rio Grande

Paradijsvogels