"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De vrouwen van Oxford 2 - De charmante schurk

Woensdag, 1 juni, 2022

Geschreven door: Evie Dunmore
Artikel door: Patrice van Trigt

All is fair in love and war

[Recensie] In dit tweede deel van De vrouwen van Oxford reeks botsen idealen en romantiek alsof het niets is. Lucie vecht voor een breed platform waardoor ze met haar beweging vrouwenrechten af hoopt te dwingen maar aan de andere kant is ze ook een vrouw van vlees en bloed. Lord Ballantine heeft zijn pijlen op de mooie Lucie gericht en schuwt niet zijn charmes in te zetten om zijn zin te krijgen. Want hij heeft wat zij hebben wil en dat maakt haar zowel gek als woest. De eisen die Ballantine aan Lucie stelt zijn buitenproportioneel maar werken ook magnetisch uit op Lucie. Hij weet heel goed waar hij mee bezig is, net als zij, en daardoor zijn de twee enorm aan elkaar gewaagd. Ook voor Ballantine is veel gemoeid met deze deal, meer dan Lucie in eerste instantie vermoedt.

Met het historische Oxford op de achtergrond neemt Dunmore de lezer opnieuw mee de geschiedenis in. In De hertog op zijn knieën hebben we al kennis kunnen maken met een aantal hoofdpersonages en de setting waarin deze reeks zich afspeelt. Het is een kostuumdrama in boekvorm; zo levendig en gedetailleerd is alles vormgegeven en beschreven.

An indecent proposal maar dan á la Bridgerton. Dat is wat De charmante schurk is en dat is goed geslaagd. De combinatie van een stuk historie met humor, romantiek (op het ‘ondeugende’ af) en maatschappelijke issues is wederom succesvol. Het leestempo ligt lekker hoog omdat je maar al te nieuwsgierig bent naar wat Lucie gaat doen om zowel haar missie te doen slagen als ook haar eigen wensen in vervulling te zien gaan. Dat spel van plagen en afstoten is bijzonder leuk om te lezen en zal op veel bijval van lezers kunnen rekenen.

De rol van de vrouw in het Engeland rond 1900 was stof voor discussie. Vrouwen vochten om onder de regerende handen van mannen uit te komen en niet meer van hen afhankelijk te zijn als ze dat niet wilden. Persoonlijk hou ik enorm van die periode omdat het tot op de dag van vandaag een actueel onderwerp is, mannen en vrouwen zijn nog altijd niet gelijk (denk aan salarissen). Dunmore heeft ook nu gebruik gemaakt van historische feiten en die in een fictief verhaal verwerkt. Dat, in combinatie met haar uiterst prettige manier van schrijven, maakt dat je blijft lezen. Zonder enige moeite weet je jezelf in het verhaal te plaatsen en mee te leven met alles. Want er gebeurt veel, en nee; niet iedereen is even sympathiek, dat kan ook niet. Het is een gevecht waarin alles is geoorloofd en daar maakt niet ieder personage zich even geliefd mee. En precies dat maakt het zo lekker om te lezen.

Boekenkrant

De schurk is zeker te weten charmant, een schurk?… Ballantine weet gewoon wat hij wil, daarin verschilt hij in de basis niets van Lucie. En dat maakt hen ook zo leuk samen. In principe kent dit verhaal zowel een vrouwelijke- als een mannelijke held. Of het helemaal waarheidsgetrouw is valt te betwijfelen maar leuk is het absoluut, het zorgt voor het nodige geknetter en onrust. Met thema’s als feminisme, gelijkheid, klassenjustitie, gearrangeerde huwelijken en gezinswaarden klinkt het wellicht wat klassiek en stijfjes maar geloof me; dat is het allerminst. Dit verhaal (en ook deel één) is leesvoer om bij te ontspannen, te lachen en vooral te genieten van al het moois wat Dunmore uit haar pen schudt. Al moet ik zeggen; de introducties naar de romantische scenes zijn vaker spannender dan het vuurwerk zelf, dat had best meer ‘inhoud’ mogen hebben. Deel één is wat dat betreft sexyer.

Ondanks dat heb ik vanaf de eerste letter tot aan het dichtslaan van dit boek oprecht genoten van de vele gebeurtenissen, het kat- en muisspel tussen de twee en alles wat er om hen heen gebeurt. Dat had voor mij nog wel 500 pagina’s mogen voortduren want er is zoveel meer dan romantiek alleen. Het verhaal van Ballantine kent net als dat van Lucie een voorgeschiedenis en ook daar lees je over. Dat maakt hem stukken minder fout maar des te meer mens. Al die emoties…

Dit is (historische)feelgood zoals het hoort te zijn. Heerlijk! Nu wachten op deel drie dan maar? Ook dit deel krijgt van mij vier welverdiende sterren.

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur:

De vrouwen van Oxford 2 - De charmante schurk

De vrouwen van Oxford 1 - De hertog op zijn knieën