"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Chocoladevilla 1 - De chocoladevilla

Maandag, 4 april, 2022

Geschreven door: Maria Nikolai
Artikel door: Patrice van Trigt

Een verhaal met een lekker smaakje!

[Recensie] Stuttgart, januari 1903. Judith Rothmann groeit op in weelde als oudste dochter van de chocoladefabrikant in de villawijk van de stad. Ze is trots op het familiebedrijf en vastberaden haar steentje bij te dragen. Ideeën heeft ze genoeg en ze is dol op alles wat met de fabriek te maken heeft, al haar vrije tijd is ze daar te vinden. Judith is 21 en ze hoopt op een dag in haar vaders voetsporen te treden. Ongebruikelijk, zeker in deze tijd, maar zeker niet onmogelijk. De vrouwenbeweging boekt vorderingen en ook Judith denkt mee. Echter denkt vader daar anders over. Hij geeft aan dat het tijd is dat ze gaat trouwen. Omdat moeder al enige tijd in een sanatorium verblijft voelt Judith zich alleen en niet gesteund. Ze wil helemaal niet trouwen en al helemaal niet met de beoogde partij. Judith geeft haar ongenoegen aan maar lijkt aan het kortste eind te trekken. Vader heeft zorgen en weet zich geen raad. Hij luistert dan ook niet naar wat Judith te zeggen heeft. Hij zou beter moeten weten.

Victor Rheinberger heeft het leven in Berlijn achter zich gelaten. Hij kon niet aan het verwachtingspatroon van zijn vader voldoen en dus neemt hij afstand. Na twee jaar afzien komt hij in Stuttgart terecht. Via de ondeugende tweeling Karl en Anton komt hij in contact met de familie Rothmann en vindt hij werk. Victor onderneemt alles om succesvol te worden en een nieuw leven op te bouwen. In de fabriek ontmoet hij Judith en hij is meteen van haar onder de indruk. Maar wat moet een simpele arbeider met de dochter van de baas? Die heeft namelijk heel andere plannen met zijn dochter.

Zowel Judith als Victor zijn in een fase beland dat ze moeten kiezen wat belangrijk is voor henzelf. Is het mogelijk om onder het juk van ouderlijk gezag uit te komen en op die manier zeggenschap over hun eigen leven te krijgen of is dat tevergeefse moeite?

Maar ook anderen hunkeren naar meer beslissingsbevoegdheid. Heel mooi om te lezen dat dat niet alleen voor vrouwen is gereserveerd. Het is duidelijk dat lang niet iedereen het eens is met de voor hen uitgestippelde toekomst.

Boekenkrant

Ik ben dol op dit soort verhalen. En net als van chocolade kan ik er geen genoeg van krijgen! Het verhaal speelt zich af in een kleurrijke en belangrijke periode. De positie van de vrouw staat in volle ontwikkeling en dat is heel mooi om over te lezen. De generatiekloof was ook in die periode echt wel een dingetje. Maar ook de aanloop naar de Eerste Wereldoorlog is voelbaar. Het keizerrijk staat onder grote economische druk en rijkdom is niet iets dat eeuwig is gegarandeerd.

De korte hoofdstukken, mooie beeldende zinnen en sfeervolle beschrijvingen brengen het Duitsland begin 19e eeuw tot leven. Het oog voor details kan soms wat minder, vooral dat stuk over het warenhuis is daar een voorbeeld van, maar hoort wel bij dit soort verhalen. De verschillen in de samenleving, het geluk hebben van waar je bent geboren bepaalt zowat alles, is ook hier mooi verwerkt. Zoals vaker in historische romans is dat een belangrijk deel van het verhaal. De klassenjustitie, de onrust die oneerlijke verdeling teweegbrengt, het hautaine dat sommige rijkelui uitdragen is onmisbaar in dit verhaal en de auteur schroomt dan ook niet dit uit te werken. Hierdoor ontstaan er wel wat clichés maar die zijn wel menselijk. Liefde kent immers geen rangen en standen, gelukkig maar! Ook een leuk aspect is dat er sprake is van een tikje detectiveachtige spanning en gestolen momentjes. De emoties tijdens het lezen vliegen dan ook alle kanten uit en het boek heb je in no time gelezen.

Maria Nicolai heeft een eenvoudige maar bijzonder uitvoerige en prettige schrijfstijl. Zonder al te veel moeite neemt ze de lezer mee terug de tijd in en vertelt daarbij ook nog eens een aannemelijk verhaal. Dat ze gebruik maakt van bestaande (bedrijfs)namen uit die tijd is een pluspunt. De thema’s zijn sprekend voor die tijd en goed uitgewerkt maar je merkt dat het verhaal nog niet klaar is. Ik ben erg benieuwd hoe het met Max en de moeder van Judith gaat aflopen maar ook met de twee boefjes Karl en Anton. Dat deed me denken aan een kruising tussen de Schippers van de Kameleon en De dolle tweeling. Echt een leuke verhaallijn.

Dit eerste deel is veelbelovend en ik kan niet wachten op wat er nog staat te gebeuren in Riva, Berlijn en Stuttgart! Het verhaal is nog lang niet klaar, verhaallijnen staan nog open, ondanks de korte epiloog aan het einde. Tip: blijf uit de buurt van de chocolade schappen voor/tijdens/na het lezen van dit boek, dat is niet goed voor de lijn.

Voor liefhebbers van boeken van Anne Jacobs, Corina Bomann en Lucinda Riley een absolute must! 4 sterren

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur:

Chocoladevilla 3 - Een lang bewaard geheim

Chocoladevilla 2 - Gouden jaren

Chocoladevilla 1 - De chocoladevilla