Oude, vertrouwde cosy crime is ook topkwaliteit
De Cock en de levende dode is deel 85 in de Baantjer-serie waarin De Cock, met cee-oo-cee-kaa, samen met zijn assistenten Dick Vledder en Appie Keizer Amsterdamse moordzaken moet zien op te lossen.
[Recensie] Wanneer op een ochtend een waterlijk wordt aangetroffen in de Amstel, verkeert rechercheur De Cock voor even in de veronderstelling dat het om een bezopen wildplasser gaat die zijn evenwicht heeft verloren. Maar al snel blijkt dat het slachtoffer de beroemde Russische danser Miki Novikov is. En helaas voor De Cock is Novikov onder verdachte omstandigheden om het leven gekomen.
Geïnspireerd door schoondochter
Oorspronkelijk werd de serie geschreven door Appie Baantjer, maar na diens overlijden in 2010 heeft Peter Römer (1952) het stokje overgenomen. Aanvankelijk waren de boeken gebaseerd op de scenario’s van de gelijknamige tv-serie Baantjer, maar inmiddels schrijft Römer nieuwe Baantjerverhalen. De inspiratie voor De Cock en de levende dode ontleende Peter Römer aan zijn schoondochter, Igone de Jongh, eerste soliste van het Nationaal Ballet. Dankzij haar speelt dit deel van Baantjer zich voornamelijk af in de wereld van het ballet.
Binnen of buiten het ballet
Miki Novikov is na lange tijd afwezig te zijn geweest weer teruggekeerd naar de hoofdstad, om als balletmeester een beroemd gezelschap uit Sint-Petersburg te begeleiden. Al snel komen De Cock en Vledder erachter dat Novikov tien jaar geleden, toen hij een gevierd danser was bij het Nationale Ballet, geen vrienden heeft gemaakt in Amsterdam. De moordenaar kan zich dan ook zowel binnen als buiten het ballet bevinden.
Café Lowietje
Maar niet alleen de moord op Miki Novikov houdt de gemoederen druk bezig, ook de verbouwing van de oude recherchekamer levert De Cock een onaangename verrassing op. Opeens is hij zijn vertrouwde werkplek kwijt. En als zijn chef commissaris Buitendam dan ook nog suggereert dat dit voor De Cock een goed moment is om eindelijk eens over te stappen op de computer, zit er voor De Cock niets anders op dan zijn kantoor te verplaatsen naar café Lowietje.
Weinig hoogdravend
Net zoals de andere boeken uit de Baantjer reeks is ook De Cock en de levende dode geen hoogdravende thriller. Maar dat is juist de charme van deze serie. Zoals Peter Römer al aangeeft in een interview in Het Parool (14-09-2019) valt de Baantjer-serie te scharen onder het sub-genre cosy crime: een thriller die zich doorgaans afspeelt in een dorpse setting en waarin geen expliciet geweld voorkomt.
Amsterdamse humor
En dat maakt De Cock en de levende dode, net als de overige 84 delen, ook zo fijn om te lezen: zo af en toe wat Amsterdamse humor, verschillende personages die allemaal hun redenen hebben om een moord te begaan en dan de oude diender De Cock die op zijn eigen bedachtzame wijze de moordenaar er uiteindelijk tussenuit weet te pikken.
Op de goede afloop
Een Baantjerboek zou geen Baantje-boek mogen heten als het verhaal niet wordt afgesloten in het huis van De Cock waar hij, als de avond valt, samen met zijn collega’s Keizer en Vledder een glas drinkt op de goede afloop van de zaak. Hoe cosy wil je het hebben?
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles.
