Nummer zevenentachtig van Baantjer is een feit
Rechercheur De Cock en zijn collega Vledder genieten samen met de rest van hun collega’s van een drankje met taart ter afscheid van hun stagiaire Lotty. De taart is nog niet op, of er komt een oproep binnen voor De Cock: er is een dode vrouw gevonden. Onder verdachte omstandigheden uit het raam gevallen. De Cock en Vledder gaan er meteen naar toe. En ook Lotty gaat op haar laatste dag mee naar de plaats delict. Ter plaatse heeft de politie en het team van De Cock het druk om de omstanders weg te houden. Dan gebeurt er een tweede misdrijf: Lotty is neergestoken en vecht voor haar leven. Wie heeft dit gedaan? Is er een verband met de dode vrouw? Het is aan het team van De Cock om beide misdrijven op te lossen.
Met De Cock en de schaduw van de dood is nummer zevenentachtig van Baantjer een feit. De langstlopende detective-boekenserie ter wereld heeft er weer eentje bij dankzij Peter Römer. En wederom worden we verwend met een spannende speurtocht naar de waarheid. Het verhaal begint rustig, met een koffienamiddag op het politiekantoor. Lotty, de stagiaire die we al in de vorige boeken leerden kennen, trakteert het team voor haar laatste stagedag. Maar zoals verwacht wordt het feestje al snel verstoord door een oproep van een verdacht overlijden. Vanaf dan schiet het verhaal in een hogere versnelling. Zeker wanneer de sympathieke en leergierige Lotty onverwachts ook een slachtoffer wordt. Iemand heeft haar neergestoken, maar niemand heeft iets gezien. Lotty zelf is te zwaar gewond om iets te zeggen.
Vanaf dan verschuift de focus grotendeels naar wat Lotty is overkomen. Natuurlijk wordt de oorspronkelijke zaak ook onderzocht, en het is aan rechercheur De Cock en Vledder om na te gaan of er een verband is, of dat het om losstaande feiten gaat. Commissaris Buitendam profiteert in ieder geval van de situatie om op televisie te komen. Geweld tegen de politie is dus een thema dat zeker in deze Baantjer aan bod komt.
De spanning is in dit nieuwste De Cock-boek quasi de hele tijd aanwezig. Het is natuurlijk geen al te lang verhaal, maar in tegenstelling tot de vorige boeken begint de spanning dit keer al erg vroeg. Het voelt dan ook persoonlijker aan, nu er iemand uit het politieteam is aangevallen. Dit wordt extra in de verf gezet door een emotionele De Cock, die wel een boontje heeft voor de jonge leergierige Lotty. Dat maakt het verhaal krachtiger en tegelijk geloofwaardiger. Een goede plot dus, die strak wordt opgebouwd en uitstekend in elkaar zit. De spanning loopt door tot aan de ontknoping, die wederom erg verrassend is. Je wordt als lezer weer eens op het verkeerde spoor gezet.
Peter Römer heeft een heel aangename en vlotte schrijfstijl, die perfect past bij deze boeken. Hij is de gedoodverfde opvolger van Appie Baantjer om deze langstlopende reeks ter wereld te blijven verderzetten. Want Peter slaagt erin om de belangrijkste waarden van de serie te behouden. Al moet De Cock uiteraard meegaan met zijn tijd. Maar zaken zoals een cognacje drinken bij café Lowie en het afsluiten van de zaak bij De Cock en zijn vrouw, blijven trouw aanwezig. Ik ben en blijf een groot liefhebber van de boeken over rechercheur De Cock. Daarom ben ik erg blij dat Peter Römer de reeks na Baantjers dood is blijven verderzetten.
Ik vind de nieuwe scripts absoluut een toevoeging aan de reeks. Het ene verhaal lees ik liever dan het andere, maar De Cock en de schaduw van de dood is tot nu toe de beste die ik las. Toch van de door Peter bedachte verhalen. Ik merkte extra emotie en doorzettingskracht bij het team van De Cock doordat Lotty iets werd aangedaan. En dat zorgde tegelijk voor een erg spannend boek met de nodige plottwisten. Ik had het boek alleen veel te snel uit. Weeral.
De Cock en de schaduw van de dood krijgt van mij een dik verdiende 4,5 sterren. En ik kijk intussen al uit naar deel achtentachtig!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
