"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De dienstpieper

Dinsdag, 30 maart, 2021

Geschreven door: Marten van Olst
Artikel door: Agnes Eikema

“Vrouw met zwarte tenen en buikpijn” staat bijvoorbeeld niet in de studieboeken.

[Recensie] Op mijn bureau in het ziekenhuis lag dit boek. De dienstpieper van Marten van Olst. “Het is een erg leuk boek, je leest het zo uit!” gaf mijn collega aan. Blijkbaar hadden al meer collega’s bij ons op de gang het boek gelezen en iedereen had zich vermaakt bij het lezen van het boek. Een stukje herkenbaarheid over de ziekenhuiswereld, dat op een komische en gemakkelijke wijze wordt verteld. En gelijk had ze. Binnen een dag had ik het boek uitgelezen!

Marten van Olst is een nieuwe arts-assistent. Gelukkig staat Marten er niet alleen voor. Zijn collega Bouwman, de beruchte vrouwenliefhebber, staat altijd voor hem klaar. Ook dr. Smit, alias ‘De Generaal’, blijkt een rots in de branding voor Marten te zijn. Beetje bij beetje lukt het Marten om structuur in de chaos aan te brengen. Op de behandelpoli voelt hij zich opperbest en ook in de omgang met patiënten presenteert Marten zich als aardig en behulpzame arts chirurgie en komt in een groot ziekenhuis werken. Zijn eerste dagen in het ziekenhuis beleeft hij als een grote chaos. Hij voelt zich een nepdokter, omdat de praktijk totaal niet overeenkomt met wat hij op school al die jaren in zijn hoofd heeft gestampt. “Vrouw met zwarte tenen en buikpijn” staat bijvoorbeeld niet in de studieboeken. Het pendelen tussen de SEH en de afdeling valt hem zwaar. Ook de vele vragen van verpleegkundigen bezorgen hem kopzorgen. Maar waarvoor het meeste wordt gevreesd, is toch wel de dienstpieper. Pieper 8888 is DE telefoon waar alle (aan)vragen, spoedjes etc. voor chirurgie doorgebeld worden. Dat deze telefoon constant afgaat, is voor niemand een verrassing.

De dienstpieper is een openhartig en eerlijk boek over het leven van een beginnend arts. De cultuur in de ziekenhuizen en de beschreven hiërarchie zal voor ziekenhuismedewerkers niet onherkenbaar zijn. Er wordt geschreven over serieuze zaken, maar ook grappige en persoonlijke anekdotes komen voor. Het is een ontroerend boek, waarbij de nodige zelfspot en humor wordt gebruikt. De schrijfstijl is zo vlot, dat het boek binnen no-time uitgelezen wordt.

Yoga Magazine

Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles