De emoties lopen hoog op en worden goed beschreven
[Recensie] Deze roman speelt hoofdzakelijk in 1983 met af en toe een uitstapje naar tien en twintig jaar eerder. Deze flashbacks naar het verleden leiden naar geheimen die verborgen zijn gebleven. Emma en Elinor zijn nog steeds hele goede vriendinnen. In het eerste deel uit deze trilogie, Welkom bij hotel Flanagans, was Linda Lansing de eigenaresse van Hotel Flanagans en waren Emma en Elinor net in het hotel aan het werk, in die tijd is hun vriendschap begonnen.
Sindsdien zijn beide vrouwen samen blijven werken in het hotel. Ze hebben zich van onderen af opgewerkt en na een aantal jaren in het management te hebben gezeten zijn de vriendinnen nu de trotse eigenaressen van Flanagans. Elinor is getrouwd en heeft een dochter Billie, ze heeft in haar carrière veel last gehad van vooroordelen vanwege haar kleurtje, ze is de dochter van een Jamaicaanse vader en een Zweedse moeder. Frankie, de dochter van Emma, is even oud als Billie. De twee waren ooit dikke vriendinnen, maar nu kunnen ze elkaar niet luchten of zien. De dromen die Emma en Elinor hadden over hun dochters als opvolgers in Flanagans zullen ze moeten loslaten.
Als eerste moet Emma loslaten. Frankie wil het huis uit en zo min mogelijk met haar moeder te maken hebben. Door de flashbacks naar het verleden wordt duidelijk dat tien jaar geleden er zich een drama in het gezin van Emma heeft voorgedaan. Een drama dat nog steeds door dreunt en voor verwijdering tussen Emma en Frankie heeft gezorgd. Het lijkt wel alsof alles dat Emma doet, ergernis en agressie bij Frankie oproept. Als dan ook nog Alexander, de echtgenoot van Emma, de handdoek in de ring gooit en Emma verlaat, is 1983 met recht een rampjaar voor haar. Gelukkig is er altijd nog Flanagans, haar levenswerk én natuurlijk hartsvriendin Elinor om Emma op de been te houden.
Maar ook Elinor moet loslaten. Dochter Billie besluit te gaan studeren in Zweden en daar op eigen benen te gaan staan. In Zweden heeft Billie het niet makkelijk, ze vindt weinig aansluiting bij de koele Zweedse studenten maar daar komt verandering in als ze bij een toneelclub gaat kijken. Daar slaat de liefde letterlijk én figuurlijk toe. Intussen gaat het met het huwelijk van haar ouders ook niet al te best, even lijkt een romantische vakantie naar Italië voor verandering te zorgen maar dan neemt Elinor een dramatische beslissing die verstrekkende gevolgen heeft.
Er gebeurt nogal wat in De dochters van Flanagans, geheimen die diep weggestopt zijn in het verleden maar die nu hun tentakels uitstrekken naar het heden zorgen voor veel complicaties. De auteur weet die complicaties in een mooi verhaal te verwerken. De emoties lopen hoog op en worden goed beschreven, met name die van Emma en Elinor. Ze hebben elkaar altijd door dik en dun gesteund, hun vriendschap lijkt onverwoestbaar maar is deze ook bestand tegen de geheimen die nu aan het licht dreigen te komen? Er is nogal wat thematiek in dit verhaal gezet, behoorlijk zwaar maar af en toe weet Hellberg er ook humor aan toe te voegen waardoor er toch een prettig leesbaar verhaal ontstaat. Een verhaal bovendien dat de lezers ook nog een inkijkje geeft in de maatschappij van de jaren zestig/zeventig/tachtig. Ik kijk al uit naar deel drie over hotel Flanagans, een hotel dat oude tradities overboord zal moeten zetten om te kunnen overleven in de jaren die gaan volgen. Vier mooie sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
