"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De Drone

Dinsdag, 24 september, 2019

Geschreven door: Unni Lindell
Artikel door: Peter van Bavel

Het thema met de drone is uitstekend gekozen

[Recensie] Dit is het twaalfde boek uit de serie met rechercheur Cato Isaksen die in dit verhaal het podium gunt aan hoofdinspecteur Marian Dahle. Een onopgeloste moord op een vrouw in een tent, middenin het bos, krijgt hernieuwde aandacht wanneer er vijf jaar later op exact dezelfde plek wederom een moord in een tent plaatsvindt. Het boek is uitstekend los van de reeks te lezen.

Als boeken recensent lees je naast veel boeken ook een grote verscheidenheid aan boeken. Dit boek kwam op mijn te recenseren stapel en ik kon het niet laten liggen. Ik was zo nieuwsgierig en ik vond de titel zo tof dat ik er zo snel als mogelijk in wilde beginnen. De omslag is sinister en een drone is een relatief nieuw en privacygevoelig multimedia apparaat dat perfect past in een thriller. ‘Iets zien wat anderen niet zien’ is een majestueus thema in de thrillerwereld.

Daar waar ik altijd een foto van het boek op Social Media plaats, ontving ik vrijwel direct een leuke reactie van de Noorse auteur die mijn hunkering naar het boek alleen maar groter maakte. Een collega recensent was razend enthousiast en nadat ik mijn huidige boek had uitgelezen, kon ik dan eindelijk beginnen. En in tegenstelling tot vele andere lezers ben ik teleurgesteld. Het verhaal is mooi en flinterdun. Nergens krijgt het de benaming ‘ingenieus’ die zo onlosmakelijk met Scandinavische thrillers is verbonden.

Ik schrijf nooit een recensie waar ik verhaallijnen prijsgeef, maar dit plot past op een bierviltje. De verhaallijn rondom Marian wordt afgewisseld met de verhaallijn van de dader. Naast het feit dat dit bij mij regelmatig verwarring zaait, haalt het vanuit verschillende perspectieven vertellen van het verhaal de vaart er volledig uit. Ik moet bekennen dat ik zo nu en dan gehunkerd heb naar het einde van het verhaal. Weinig verrassingen en een afloop die zich al mijlenver laat voorspellen worden verpakt in prachtige zinnen. Want dat de auteur schrijverskwaliteiten heeft, staat als een paal boven water.

Pf

Het thema met de drone is uitstekend gekozen, enkele vondsten zijn creatief en daarnaast heerst bij mij het gevoel van een contractueel op te leveren idee dat niet de uitwerking kreeg die het verdiende. De personages zijn goed gekozen en hebben in basis veel potentieel. Naast Marian en de dader zijn ook buurman Heine en de jonge Agnes sterke personages. Maar ze reageren bijna apathisch op de gebeurtenissen en leggen nergens echt verbinding met elkaar. Ik kan hiervan geen voorbeelden geven zonder spoilers weg te geven. De relatie tussen Marian en Heine is onrealistisch gezien de gebeurtenissen. Daarnaast is het verbazingwekkend dat Marian regelmatig drones hoort, maar niet de link legt met een drone, terwijl dit het thema is van het onderzoek.

Het boek ziet er veel aantrekkelijker uit dan het voor mij was. Een uitstekend idee met een mindere uitwerking. Een gelauwerde en fantastische auteur heeft mij niet weten te boeien. En dat is naast mijn hoge verwachtingen, vooral mijn teleurstelling.
En mijn mening is ook maar een mening. Zoals gezegd hebben vele anderen enorm genoten van deze nieuwe Unni Lindell. Ik heb ook mijn vrouw het boek aangeraden omdat zij veel van thrillers houdt. Ik geef het boek twee sterren. En die geef ik voor de foutloze schrijfstijl, het idee en de mooie zinnen. De plot, de voorspelbaarheid en het gedrag van de eendimensionale personages zorgen bij mij voor puntenaftrek.

Eerder verschenen op Perfecte Buren


Laat hier je reactie achter:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Alleen inhoudelijke reacties die gaan over het besproken boek en/of de recensie worden geplaatst.

Boeken van deze Auteur:

Het lege huis

De drone

Het dertiende sterrenbeeld

Honingval