"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De droogte

Woensdag, 15 maart, 2017

Geschreven door: Jane Harper
Artikel door: Nancy De Brucker, Karin Teirlynck

Wanhoop en hitte

[Duorecensie] Jane Harper heeft ruim dertien jaar als journalist gewerkt. De droogte, haar thrillerdebuut, won in 2015 de Victorian Premier’s Literary Award voor een nog ongepubliceerd manuscript. De rechten zijn inmiddels aan 22 landen verkocht en de filmrechten zijn gekocht door Reese Witherspoon en Pacific Standard. Het werd na verschijnen in Australië nummer 1 in de bestsellerslijsten.

“Al twee jaar teistert droogte het plattelandsstadje Kiewarra. Het land verdort, het vee sterft. Men is de wanhoop nabij. De spanning wordt ondraaglijk als drie leden van een gezin dood worden aangetroffen. Luke Hadlers zelfmoord – nadat hij zijn vrouw en zesjarige zoontje van het leven beroofde – laat iedereen verbijsterd achter.
Aaron Falk keert terug naar het stadje waar hij opgroeide om de begrafenis van zijn vroegere beste vriend bij te wonen. Hij raakt daar tegen wil en dank betrokken bij het onderzoek naar de dramatische zaak. Als de vragen zich beginnen op te stapelen en het wantrouwen groeit, wordt Falk gedwongen de gemeenschap onder ogen te komen die hem twintig jaar geleden heeft verstoten.”

Karin; Aaron Falk keert na twintig jaar terug naar zijn geboortedorpje Kiewarra om de begrafenis van zijn vriend Luke, diens vrouw Karen en hun zesjarig zoontje Billy bij te wonen. Een wanhoopsdaad, want alles wijst erop dat Luke zijn gezin heeft omgebracht en daarna zelfmoord heeft gepleegd. Oorzaak, de droogte!

Nancy; Kiewarra is een stadje dat vijfhonderd kilometer van Melbourne ligt. De regio wordt al twee jaar geteisterd door een enorme droogte. De mensen en meer bepaald de boeren gaan gebukt onder dit fenomeen. Men heeft geen geld meer, winkels zijn gesloten en het lijkt nu wel meer op een spookstadje. Maar wat het nog erger maakt is dat er een gezin vermoord wordt aangetroffen; blijkt dat Luke Hadler zijn vrouw en zesjarig zoontje heeft vermoord en daarna de hand aan zichzelf heeft geslagen.
Aaron Falk, een jeugdvriend van Luke woont in Melbourne en heeft een baan bij de Federale politie. Lukes vader Gerry laat hem weten dat zijn zoon is gestorven en Falk reist af naar Kiewarra om de begrafenis bij te wonen. Niet dat hij veel zin had om te komen want het is reeds twintig jaar geleden dat Falk zijn rug toekeerde naar dit stadje. Maar uit een niet mis te verstane boodschap van Gerry was hij wel verplicht om zijn gezicht te laten zien.

Boekenkrant

Karin; Als tijdens de mis een foto getoond wordt uit hun jeugdjaren flitsen de gebeurtenissen aan die tijd door Falks hoofd. Hier en daar draaien hoofden om en kijken ogen zijn richting uit. Er wordt gefluisterd. Ze herkennen hem!

“De begrafenis, de wake, één nacht en hij was weer weg. Achttien uur, rekende hij uit”

Nancy; Zijn komst in het stadje gaat niet onopgemerkt voorbij. De mensen herkennen hem en steken hun gevoelens niet onder stoelen of banken als ze hem zien. Twintig jaar geleden is er iets gebeurd wat nog altijd niet opgehelderd is en waarvoor ze Falk nog altijd de schuld in de schoenen schuiven. Na de begrafenis gaat Falk naar Lukes ouders, zijn moeder Barb vraagt hem om een gunst; zij is er honderd procent zeker van dat haar bloedeigen zoon niet in staat zou zijn om zoiets afschuwelijk te doen. Ze dringt erop aan dat Falk nog een paar dagen langer blijft om dingen na te kijken en om Lukes naam te zuiveren. En Gerry schijnt ook het een en ander te weten wat er twintig jaar geleden is gebeurd. Lukes vader neemt ook Falk in vertrouwen en zegt dat hij iets weet wat er toen heeft plaatsgevonden.

Karin; Falk was van plan de dag na de uitvaart terug naar Melbourne te vertrekken, maar op vraag van Lukes moeder blijft hij een paar dagen langer. Bij een bezoek aan Lukes ranch treft hij brigadier Raco en tegen heug en meug wordt hij meegesleurd in het onderzoek naar de dood van Luke en zijn gezin. Zijn aanwezigheid in het dorp wordt niet gewaardeerd en verschillende ‘oude’ dorpsgenoten laten hem dat op verschillende manieren merken. Wat twintig jaar geleden is gebeurd is nog lang niet vergeten. Voor Falk wordt het onbedoeld een trip naar het verleden.

“Luke loog. Jij loog”

Nancy; Falk komt in contact met Brigadier Raco en zegt dat hij hier onofficieel is maar dat hij toch de dingen met hem wil doornemen. Al snel hebben ze in de gaten dat er dingen zijn die niet echt kloppen. Was dit een uit de hand gelopen gezinsdrama of is er iemand die het op de familie Hadler had gemunt? En zal nu eindelijk de waarheid aan het licht komen wat er twee decennia geleden is gebeurd?

Karin; De proloog zuigt je vanaf de eerste zin mee in het boek. Met vlotte pen creëert Harper hiermee de sfeer voor het verdere verhaal. De droogte, het landschap, de spanningen… Je zit er als lezer middenin en het pakt je. Deze thriller voelt zo echt aan. De personages en het verhaal zijn realistisch neergezet en bovendien verstaat Harper de ‘kunst’ om een verhaal filmisch neer te zetten! Begrijpelijk dat de filmrechten reeds verkocht zijn.

Nancy; Het boek is vanaf de eerste bladzijden al heel intrigerend. Het wekt onmiddellijk je nieuwsgierigheid op naar beide zaken die er gebeurd zijn. De droogte, de regio, mensen die een kort lontje hebben… dit alles maakt dat de spanning al direct heel erg oploopt. Jane weet dit op een heel verfijnde manier neer te pennen met een gevoel van precisie en je zit meteen ook in het verhaal. Het boek opzij leggen is geen optie, daar is het te mysterieus voor.

Karin; De opbouw van het verhaal is sterk. De geheimen die zich twintig jaar geleden afspeelden, worden in de loop van het verhaal duidelijk door cursief gedrukte flashbacks die aansluiten in een hoofdstuk. Voor de lezer wordt het, op die manier, allemaal erg waarneembaar en je leert de karakters beter kennen. Beetje bij beetje valt alles op zijn plaats en kom je te weten wat zich daar, twintig jaar terug, afgespeeld heeft. Vooral het leven van Falk heeft na die gebeurtenis een desastreuze wending genomen. De herinneringen en zijn mijmeringen weet Harper op een fraaie manier neer te zetten.

Nancy; De auteur heeft het verhaal zo geschreven dat het verleden, door middel van flashbacks, wordt vermengd met het heden. Dit is voor mij in ieder geval niet storend en zo komt je ook te weten wat er zich twintig jaar geleden heeft afgespeeld. Falk is een heel sterk personage dat ze heel goed heeft weergegeven. Door terug naar het stadje te komen waar hij twintig jaar geleden is gevlucht met zijn vader, moet hij het verleden onder ogen zien te komen. Een verleden dat hem al snel inhaalt als de bewoners liever zijn hielen dan zijn tenen zien. De flashbacks beschrijven zijn jeugd met Luke en nog twee andere meisjes; dit geeft je een beeld hoe het er in die tijd aan toeging en wat er van deze vier mensen is gekomen. In het heden wordt Falk ook niet gespaard en algauw zijn er nare dingen waarvan de mensen hem nog altijd de schuld geven. Ook in het onderzoek naar wat er is gebeurd met de familie Hadler stuit hij op veel verzet en de sfeer bij de bewoners wordt alsmaar grimmiger. Sommigen vinden dat hij zich met zijn eigen zaken moet bemoeien. Gelukkig kan hij op de steun rekenen van Brigadier Raco.

Karin; Toch kijk je als doorgewinterde lezer op een bepaald moment door het verhaal heen. Daardoor zwakt het naar de plot enigszins af en is de spanning minder. Maar desalniettemin houdt het verhaal je vast tot het einde. Eens je begint in ‘De droogte’ kun je niet meer stoppen. Het moet uit en dat zegt veel over dit debuut. De auteur weet heden en verleden op een inzichtelijke manier te mixen en heeft dusdanig een sterk verhaal neergezet.

Nancy; Door de setting van het verhaal, meer bepaald de droogte, de verzengende hitte, de sfeer en de financiële status van velen weet Jane Harper een knap beeld te schetsen hoe mensen wanhopig worden en hoe ze met elkaar omgaan. Het is haast of je er zelf middenin staat. Het is ook zeer filmisch beschreven en het is dan ook geen wonder dat de filmrechten van dit boek al verkocht zijn.

Karin; De droogte is een veelbelovend debuut met een sterke verhaallijn. Dat vraagt om meer van deze auteur. 4 sterren!

Nancy; De plot had ik niet zien aankomen en was voor mij heel verrassend om te lezen. De wendingen waren heel bijzonder. Jane Harper heeft hier een voortreffelijk debuut geconstrueerd. Het gaat om vertrouwen maar nog meer om de argwaan dat een stadje al zolang in de ban houdt. Dit en de verschroeiende hitte laten je niet onberoerd! 

Eerder verschenen op Perfecte Buren

Boeken van deze Auteur:

Verstoten

De droogte

Verlaten

Wildernis