De Enige Echte Astrid
[Recensie] Een boek over Astrid Lindgren was er natuurlijk al. Eén boek? Er verschenen talloze biografieën over haar, boeken die de levensloop van de fameuze schepper van de nog fameuzer hoofdpersoon Pippi Langkous beschrijven. Deze biografie doet dat ook. Maar een tikje anders.
Het citaat van Astrid zelf, prachtig gecentreerd hier ook, is te raak om onherhaald te blijven:
“Ik leef maar raak. […]
Ik vind het heden altijd zo spannend en vol inhoud,
dus heb ik als het ware geen tijd om te piekeren over hoe het
in de toekomst zal gaan.
Ik laat elke dag genoeg hebben aan zijn eigen kwaad.
Ik vind dat je elke dag moet beginnen
met het idee dat het de enige dag is die je hebt […]
Eigenlijk vind ik dat het leven van een snel
voorbijgaande zinloosheid is en dan volgt de grote stilte.
Maar de korte tijd dat je hier op aarde bent,
moet je vullen met inhoud.”
Barbara Rottiers neemt het maken van de biografie serieus, dat is duidelijk. Deze bladzijden zijn niet bedrukt met alleen letters, maar ook met tekeningen en allerhande kunstzinnige plaatjes. Dat vrolijkt een biografie behoorlijk op.
Met die letters kan Rottiers sowieso goed overweg. De beschrijving van Astrids leven is frivool, springerig, van de hak op de tak, met wonderlijke zijpaadjes. En afslagen van die zijpaadjes. Die dan weer in een ovaal cirkeltje terugkomen bij de hoofdtekst. Een beetje zoals Astrid zelf ook schreef.
Zo leidt de biograaf de lezer door het leven van Astrid. Dat is natuurlijk voor veel mensen redelijk bekend, maar als je gaat lezen kom je toch nog leuke weetjes tegen. Nog leuker is dat de sfeer voelbaar is, die Astrid zelf uitstraalt. Bij interviews, door de manier waarop ze zich door het leven sloeg, bij alles wat ze deed had ze een onverwoestbaar vrolijke kijk op het leven. Of beter: een absurdistische kijk. En dat vinden we terug in haar bekendste geesteskind: Pippi.
Hoe Pippi Langkous ontstond, vind je hier uiteraard vanzelfsprekend ook. En ja, ook dat is een memorabel verhaal, zoals eigenlijk alles wat met Astrid samenhangt, lezenswaardig is. En dan hebben we het nog niet eens over het andere geschreven werk dat ze naliet.
Meer vertellen hoeft niet. Dat doet deze terugblik op de raarste schrijfster van Zweden (en misschien wel van het Westelijk halfrond), op een prima toegankelijke manier. De rest doet Astrid zelf wel, in haar boeken. En misschien stuurt ze nog wat fijne bizarre gedachtenkronkeltjes naar beneden, voor beginnende schrijvers. Wie weet.
—
Ook verschenen op Nico’s recensies en TikTok
