Meer een superheldenverhaal dan een thriller
[Recensie] Maggie probeert een nieuw leven op te bouwen in een klein dorpje ver bij Melbourne vandaan. Dat lukt haar aardig tot ze geconfronteerd wordt met haar verleden en ze ook nog eens op een drugskartel stuit. Ze kan zich niet langer gedeisd houden en vertrekt terug naar Melbourne waar ze op zoek gaat naar antwoorden.
De erfenis is het tweede boek van Gabriel Bergmoser en, daar kwam ik pas later achter, een prequel van Opgejaagd. Dit verhaal speelt zich af voor de gebeurtenissen in Opgejaagd, dus er komen geen dingen uit dat verhaal voor in dit boek. De erfenis is daarom ook los te lezen.
Er gebeurt heel erg veel in dit boek. Te veel eigenlijk. De hoofdpersoon Maggie is gevlucht vanuit Melbourne en verblijft nu in een klein stadje waar ze ook werkt. Ze stuit daar op een drugskartel/motorbende, ze wordt benaderd door Harrison Cooper en gaat met hem mee terug naar Melbourne. Ze krijgt ook nog de politie achter haar aan en gaat weer samenwerken met iemand anders.
Er zijn ook te veel personages in het boek. Je heb verschillende leden van de motorbende, Harrison Cooper en Jack Carlin (oud-collega’s van haar vader), Darch van de politie, Elliot en Ness en dan nog haar vader en moeder. Het klinkt niet veel, maar omdat er zoveel gebeurt en bij elke gebeurtenis een ander personage is betrokken, is het lastig om een goed overzicht in je hoofd te creëren. Er wordt ook veel gewisseld tussen het heden en verleden wat ook niet bevorderlijk is voor de leesbaarheid.
Maggie is een interessant personage en ik denk dat haar verhaal heel tof had kunnen zijn in een andere setting. Het is nu te heftig. Te veel. Ze heeft al heel veel meegemaakt en wat actie is natuurlijk geen probleem, maar het is nu gewoon ongeloofwaardig geworden. Daar komt ook nog bij dat ze alles en iedereen in haar eentje verslaat, dus je hebt meer het idee dat je een verhaal over een Marvel-held aan het lezen bent dan over een ‘persoon’.
Maggie zelf is heel intrigerend en je wilt alles over haar weten. Bergmoser heeft haar een bijzonder lastig verleden gegeven en haar laten worstelen met allerlei vragen. Het is jammer dat er in de rest van het boek meer aandacht is besteed aan de actie, dan aan de persoon. Antwoorden op die vragen, zoals de flaptekst wel doet vermoeden, komen dan ook niet allemaal. Ik mis de zoektocht en de ontwikkeling. Het had wellicht ook een stuk spannender kunnen zijn als het meer een speurtocht zou zijn naar antwoorden. Nu weet je van te voren wel dat er weer iemand neergeschoten wordt en dat er gevochten zal worden.
Ik had heel veel meer van dit boek verwacht. Ook omdat Opgejaagd toch goed is ontvangen en zelfs wordt verfilmd. Helaas is dit een onsamenhangend, onoverzichtelijk superheldenverhaal geworden in plaats van een thriller.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
