"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De Familie

Maandag, 10 januari, 2022

Geschreven door: Naomi Krupitsky
Artikel door: Jeannie Bertens

adembenemende roman over de vriendschap van twee meisjes

[Recensie] Voor de lezers van Elena Ferrante staat op de achterflap; nou, dan is mijn interesse gewekt! De Familie is een roman over de vriendschap van twee meisjes van Italiaanse komaf in Brooklyn. Hun vaders werken voor de maffia (de Familie) en dat drukt een stempel op hun jeugd.

Antonia Russo en Sofia Collichio zijn op elkaar aangewezen, niemand wil met hen spelen en op school worden ze buitengesloten vanwege het werk van hun vader. Maar ze hebben elkaar en daar hebben ze lang genoeg aan. Elke zondag eten ze met de gezinnen bij Tommy Fianzo, de maffiabaas. Antonia en Sofia trekken ook daar niet veel met de andere aanwezige kinderen op. Carlo, de vader van Antonia, wil eigenlijk breken met de Familie, hij bereidt dat in het geheim voor maar op de een of andere manier heeft Tommy Fianzo daar lucht van gekregen. Met als gevolg dat Carlo spoorloos verdwijnt, naar alle waarschijnlijkheid vermoord. Maar in de Familie wordt daar niet over gesproken, hij is verdwenen, punt. En Antonia en haar moeder Lina blijven alleen achter; Antonia niet begrijpend en Lina woest op alles en iedereen en vooral op de Familie. De vriendschap tussen Antonia en Sofia heeft er ogenschijnlijk niet onder geleden maar toch blijft er iets tussen hen in staan en langzaam maar zeker komt er afstand tussen die twee. Maar ook hier wordt niet over gesproken.

Het boek is verdeeld in een aantal delen die de verschillende levensfasen van de vriendinnen beschrijven. De meisjes zijn heel verschillend van karakter. Antonia is rustig en bedachtzaam, de verdwijning van haar vader maakt haar vroeg volwassen. Lina is een schim van zichzelf geworden en is niet meer in staat een goede moeder te zijn voor Antonia, de rollen worden omgedraaid. Antonia droomt ervan om zich van de Familie af te kunnen keren en te gaan studeren. Sofia is helemaal geen studiebol, ze geniet liever van het leven en van het effect dat ze op jongens heeft. Ze is een lastige puber voor haar ouders Joey en Rosa, ze zet zich het liefst tegen alles en iedereen af en zeker tegen de Familie.

Maar het leven loopt anders voor de meisjes, de tentakels van de Familie reiken ver en het lijkt onmogelijk om zich daarvan te bevrijden. Hun vriendschap verdiept zich weer maar vertoont nog steeds barsten. Barsten die weleens rampzalige gevolgen kunnen hebben.

Boekenkrant

De Familie is een mooie roman geworden waarin het verhaal van Antonia Russo en Sofia Collichio tot leven komt. Je leeft in eerste instantie vooral met Antonia mee, die een levensgroot trauma heeft opgelopen dat niemand ziet of bespreekbaar wil maken. Haar vader is er van de ene dag op de andere niet meer, er wordt over hem niet meer gesproken. Niet door Lina die letterlijk de dekens over haar hoofd trekt en niet door Joey Collichio die echt wel meer moet weten.

Joey zal de rest van zijn leven wel voor Lina en Antonia zorgen, hij begint zijn eigen Familie. Sofia lijkt in eerste instantie een verwend nest maar als haar karakter evolueert, merk je dat ook bij haar de verdwijning van Carlo lang door dreunt en gevolgen heeft. De karakters worden goed uitgewerkt, met name die van de beide meisjes. Er ontstaat een evenwichtig verhaal over de maffia waarin niet alleen de donkere kanten worden belicht.

Het verhaal speelt in Brooklyn, voor, tijdens en ná de Tweede Wereldoorlog. Een oorlog die ook in Brooklyn voelbaar was. Goede tijden voor de Familie, er was veel geld te verdienen. Slechte tijden voor de moeders wiens zonen kanonnenvlees werden en slecht nieuws voor de vele Europese vluchtelingen die hun laatste spaargeld kwijt waren voor een schamele toekomst. De auteur weet het allemaal te verwerken in deze roman. Goed om nog eens bij dit stukje historie stil te staan. Vier dik verdiende sterren voor De Familie!

Eerder verschenen op Perfecte Buren