“Ik zal jullie eens wat advies geven. Blijf leven”
[Recensie] Een gekke combinatie van vechten voor je leven en reality tv. Dat vat de hongerspelen wel enigszins samen.
Katniss woont in Panem, het land dat ooit Noord-Amerika was. Hier moeten kinderen tussen 12 en 18 jaar oud elk jaar meedoen aan een loting. De twaalf jongens en twaalf meisjes die dan gekozen worden, moeten meedoen aan de hongerspelen. Dat betekent dat ze in een arena gegooid worden om te vechten voor hun leven terwijl alles gefilmd wordt voor vermaak van de bevolking. Katniss hoopt van harte dat zij nooit gekozen zal worden om mee te doen. Maar dan wordt haar zusje uitgekozen en de enige manier om haar te redden is haar plek in te nemen…
Haar keuze om de hongerspelen in te gaan brengt Katniss in een heftige reeks gebeurtenissen die elkaar razendsnel opvolgen. Suzanne Collins heeft een fijne schrijfstijl waardoor je gemakkelijk het boek in gezogen word. Gebeurtenissen die eigenlijk best wel bizar zijn, voelen heel logisch aan vanuit het perspectief van Katniss. Ze heeft een fijne manier van denken en het is leuk om verast te worden als zij dat wordt en met haar mee te leven.
De wereld, die in de toekomst ligt, wordt in een goed tempo geïntroduceerd, net als de personages. Collins schrijft wel redelijk beknopt, zonder onnodig uit te wijden. Ze beheerst de kunst om nét genoeg te vertellen zodat de belangrijke dingen duidelijk zijn en je fantasie de rest kan invullen.
Al met al echt een heel tof boek, waar gelukkig nog twee delen op volgen: Vlammen en Spotgaai.
—
Voor het eerst verschenen op De Leesclub van Alles
