Vrienden-vogelboek
[Signalering] De auteurs ontmoetten elkaar op school, gingen samen op excursie werden al spoedig ook NJN’er en noemden zich de ‘mussenkenners’. Kees Heij studeerde biologie en promoveerde op mussenonderzoek (1985), Jacques studeerde Nederlands. Na 35 jaar ontmoetten zij elkaar op een NJN-reünie. Het klikte weer en het resultaat ligt voor ons.
Als doodgewone vogel die vooral als schadelijk werd gezien kreeg de huismus weinig wetenschappelijke belangstelling tot Luuk Tinbergen in 1941-’43 hem bestudeerde als prooidier van de sperwer. De auteurs geven een uitstekende samenvatting van het toenemende onderzoek sindsdien, waaraan Kees Heij veel bijdroeg. Het richtte zich vooral op de oorzaken van de achteruitgang. Daarvoor zijn diverse redenen: gebrek aan veilige nestplaatsen, toegenomen predatie (katten!), gebrek aan voldoende voedsel door toename maïsteelt ten koste van granen en met name door het gebruik van insecticiden afname van insecten – belangrijkste voedselbron voor eiwitten. De auteurs geven een uitstekend overzicht van de onze huidige kennis.
—
Eerder verschenen in Natura
