Een vissersjongen, een vreemdeling en de zoektocht naar een schat
[Recensie] Met een prachtige omslag en een pakkend begin van het boek word je letterlijk in De jongen die met een walvis zwom gezogen. Een ontroerend en avontuurlijk boek vol spanning en beeldspraak.
Een gestrande vreemdeling belandt op het eiland Serendib, Sri Lanka waar hij geholpen wordt door een vissersjongen die door het overlijden van zijn vader angsten heeft ontwikkeld voor de zee. Samen met zijn zus Shifa wil Razi Zheng (de gestrande vreemdeling) helpen bij het vinden van een schat, maar daarvoor is het wel nodig dat hij zijn angsten overwint. Onderweg worden ze gedwarsboomd door mannen die op zoek zijn naar dezelfde schat en het gemunt hebben op Zheng.
De jongen die met een walvis zwom is geschreven door Nizrana Farook. Farook is geboren in Sri Lanka en de landschappen van het land probeert zij te verwerken in haar verhalen en dat is haar gelukt.
Farook laat met behulp van beeldspraak de prachtige elementen en geheimen die zich schuilhouden in de oceaan terugkomen in haar verhaal. Van kleurrijk koraal en schildpadden die hun weg terugvinden naar het strand tot adembenemend grote walvissen die beschouwd worden als zeemonsters door het volk van Serendib.
“Het was zo lang als zes huizen. Het gleed door het blauwgroene water, met over zijn rug een knobbelige, glinsterende streep. Terwijl ze toekeken, blies hij nog een straal zeewater hoog de lucht in.”
Als lezer voelt het alsof je erbij bent en alles ervaart, het taalgebruik activeert je fantasie en voorstellingsvermogen en dat is mooi. Het eiland Serendib is als leuke toevoeging in de vorm van een plattegrond afgebeeld aan het begin van het boek, waardoor je als lezer een duidelijker beeld hebt van de leefomgeving van de hoofdpersonen.
Na wat research kwam ik erachter dat Serendib een plek is in Sri Lanka en dat is een leuk feitje om te weten als je het boek gaat lezen.
Het boek bevat overwegend korte hoofdstukken en de titel De jongen die met een walvis zwom is wat mij betreft een beetje misleidend. Na het lezen van de titel en achterflap verwacht je een verhaal waar walvissen een meer prominente rol hebben, maar dat is niet zo. Dit doet echter niets af aan het verhaal en het verhaal is de moeite waard om te lezen.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
