Een magisch liefdesverhaal
[Recensie] Tijdens het eindexamenfeest maakt Julia Kandolf na jarenlange verliefdheid eindelijk contact met Michael Kolbe. Julia heeft er veel tijd gestoken om indruk te maken op Michael tijdens het eindfeest, omdat hij na de vakantie naar Graz zou verhuizen om te studeren en de kans is klein dat Julia hem ooit weer zal zien. Het lukt haar, juist op deze speciale avond, zijn aandacht te trekken. Michael ziet haar eindelijk staan. Ze hebben een leuke avond samen op het feest en ze besluiten contact te houden. Het contact leidt tot een echte date en ze hebben een fantastische avond samen.
De volgende ochtend belooft Michael dat hij Julia snel weer zal spreken, maar laat daarna echter niets meer van zich horen. Ze begint het idee te krijgen dat ze er ingeluisd is. Om tot rust te komen gaat Julia naar het bos waar ze regelmatig hardloopt. Het bos ligt vlakbij de kleine buitenwijk van Salzburg waar Julia woont. Ze heeft daar haar vaste plek bij een eeuwenoude eik, waar ze regelmatig zit en heerlijk tot rust kan komen. Het begint tot Julia door te dringen dat ze er door Michael ingeluisd is. Als Julia hem een aantal dagen later weer ziet, beseft Julia dat ze inderdaad niets voor hem heeft betekend. Haar hart is gebroken.
Een aantal dagen later besluit Julia te gaan hardlopen in het bos. Er breekt een noodweer uit en ze ziet iemand op de grond liggen, met een motorfiets ernaast. Het blijkt Michael te zijn. Michael is ernstig gewond aan zijn hoofd en wordt per ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Na dit ongeluk is Michael plotseling heel anders in zijn gedrag ten opzichte van Julia. Het is alsof hij haar nu opeens echt ziet, hij klinkt oprecht blij als hij met haar spreekt en zoekt contact met haar.
Julia vraagt zich af wat er met hem aan de hand is en waarom zijn gedrag ineens zo veranderd is. Zijn gedrag verwart haar. Ook anderen valt het op dat Michael anders, aardiger is na het ongeval. Hij lijkt een compleet ander persoon en zijn verwondingen genezen wonderbaarlijk snel. Julia heeft nog steeds hevige gevoelens voor Michael en dat lijkt nu wederzijds te zijn. Julia weet niet of ze Michael opnieuw durft te vertrouwen. Waarom is hij zo anders na het ongeluk?
Vanaf het moment dat Michael wakker wordt na het ongeluk, krijgt Julia het gevoel dat hij veranderd is. De scène waarin Michael op de plaats van het ongeluk even tot bewustzijn komt en haar naam zegt, heeft Jen Minkman zeer mooi beschreven. Julia krijgt het gevoel alsof ze elkaar al tijden kennen en een hechte band hebben. Maar die hebben ze echter nooit gehad, sterker nog, Julia vertrouwt Michael niet meer na die desastreuze date. Echter valt het ook haar vrienden op dat Michaels houding ten opzichte van Julia volledig veranderd is en dat er iets tussen hen speelt. Julia kan het zelf niet verklaren. De aantrekkingskracht tussen de Michael na het ongeluk en Julia is goed beschreven. Je krijgt er bijna zelf vlinders van in je buik.
De schrijfster laat met regelmaat doorschemeren dat er iets bijzonders aan de hand is met Michael na het motorongeluk. Je begint in de loop van het verhaal een steeds groter vermoeden te krijgen wat er speelt. Dit werkt in dit geval in het voordeel van verhaal, de schrijfster laat je net genoeg in het ongewisse of er nu écht iets met Michael aan de hand is, of dat het misschien toch alleen maar een neveneffect is van zijn hoofdletsel. Het maakt het verhaal intrigerend en mysterieus.
Het verhaal speelt zich af in Oostenrijk. Ik vind het aangenaam en prettig lezen dat de schrijfster korte begrippen zoals ‘Grüß Gott’ en ‘Klasse’ in het Duits vermeld heeft. Het geeft je echt het gevoel dat je je in Oostenrijk bevindt. Ook woorden zoals ‘Volksschule/Hauptschule’ helpen mee aan de setting van het verhaal. Geweldig vind ik het ‘Halli-hallo’. Het deed mij direct denken aan de tijd toen ik zelf als tiener in Duitsland heb gewoond. Jen Minkman heeft met deze enkele Duitse woorden de juiste toon getroffen bij de tieners.
En dan het bos waar Julia met regelmaat hardloopt of zich terugtrekt: Jen Minkman heeft dit bos prachtig beschreven: het groen, de stilte, de geuren, de geluiden. Het is bijna alsof je er zelf in rondloopt.
Jen Minkman heeft ook bij de kleinere details goed gelet op waarheidsgehalte: de moeder van Julia werkt in de Spar en die winkelketen bestaat ook daadwerkelijk in Oostenrijk. Verder zijn de namen van de personages aangepast aan het land waar het zich afspeelt. Wat mij wel opviel, is dat er veel sms’jes in plaats van appjes worden gestuurd, volgens mij wordt WhatsApp meer gebruikt door tieners.
Dit boek is niet zomaar in één hokje te stoppen. Het is een liefdesverhaal, maar heeft ook bovennatuurlijke elementen en leest met regelmaat als een thriller. Maar bovenal is het een zeer bijzonder en ontroerend liefdesverhaal. Ik moet eerlijk bekennen dat ik op het laatst even moest slikken van ontroering na het lezen van dit magische liefdesverhaal.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
