"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De kinderen van Bolderburen

Zaterdag, 30 april, 2022

Geschreven door: Astrid Lindgren, Els van Egeraat
Artikel door: Katelijne van Alem

“Ik zou ook graag een hond willen hebben, maar ik heb er geen”

[Recensie] In het dorp Bolderburen staan drie huizen en er wonen zes kinderen: Lisa, Lasse, Bosse, Olle, Britta en Anna. Ze beleven allemaal avonturen, zoals jonge poesjes krijgen, Pasen vieren en een losse tand hebben. Ze ontdekken en doen net zoveel als kinderen uit een grote stad en gaan ook naar school, samen met kinderen uit een ander dorp.

Verjaardag
Als Lisa jarig is, krijgt ze als cadeau een eigen kamer! Tot dan toe heeft ze samen met haar broers een kamer gedeeld, maar dan krijgt ze een kamer helemaal van haarzelf! Ze vindt het haar allermooiste cadeau!

Mooie onderwerpen om het samen over te hebben: wat is jouw mooiste verjaardagscadeau en heb je een eigen slaapkamer of slaap je met iemand op een kamer?

Verhaaltjes
In dit opnieuw uitgebrachte prachtige boek, staan allemaal korte verhalen. Daardoor is het heerlijk om voor te lezen en later zelf te lezen. Je kunt de verhalen los van elkaar lezen, maar achter elkaar zit er wel een rode draad in. Het oorspronkelijke verhaal komt al uit 1947, maar de belevenissen zijn ook voor kinderen van nu nog zeer herkenbaar!

Boekenkrant

Dit boek is heel mooi uitgegeven: met een sterk leeslint en gebonden met een gele rand. Een heerlijk vrolijk uiterlijk, net als de illustraties van Els Egeraat, die de kinderen van Bolderburen tot leven brengen. Nadat er zoveel verschillende illustratoren een gezicht gegeven hebben aan de kinderen, is het mooi om te zien hoe Els dit doet: passend bij de verhalen, maar ook passend bij nu! Mooi en sprekend!

Achtergrond
Achterin het boek staat een stukje achtergrond over het verhaal van De kinderen van Bolderburen. Ik vond het zelf erg leuk om te lezen, voor wat oudere kinderen ook prettig om te gebruiken bij bijvoorbeeld een spreekbeurt.

Zo lees je bijvoorbeeld dat het eerste kinderboek dat Astrid Lindgren schreef Pippi Langkous was. Helaas werd dat boek in eerste instantie niet uitgegeven door de grote uitgeverij Bonnier, omdat ze het te modern en brutaal vonden. Astrid was hierdoor flink teleurgesteld, maar had wel schrijfkriebels te pakken!

Ze won de tweede prijs bij een wedstrijd voor meisjesboeken, uitgeschreven door Rabén & Sjögren en stuurde daarna twee manuscripten in voor de wedstrijd die de uitgeverij in 1945 uitschreef om kinderboeken voor 6-10 jarigen te vinden. Één daarvan was Wij uit bolderburen. Pippi Langkous was het andere manuscript, dat uiteindelijk na veel discussie bij de juryleden, er wel vandoor ging met de eerste prijs.

Pas in 1946, toen Astrid Lindgren al twee delen van Pippi Langkous en nog wat andere boeken had geschreven, werd het manuscript van Wij uit bolderburen weer tevoorschijn gehaald. Vanuit een samenwerking met het populaire familietijdschrift Vi werden er losse afleveringen uit Wij uit Bolderburen in het tijdschrift gepubliceerd. Want, zoals ik al eerder aangaf, de losse, korte en vrolijke verhaaltjes waren hier perfect voor!

De recensies bleven toentertijd wat neutraal, er werd vooral geschreven in termen als ‘leuk’ en ‘realistisch’. Dit kwam met name ook doordat de verhalen over Pippi Langkous zo vernieuwend waren, maar uiteindelijk heeft Astrid Lindgren wel degelijk ook met Bolderburen vernieuwend gewerkt: het schrijven vanuit een ik-perspectief (Lisa) werd tot die tijd niet toegepast. Er werd niet vanuit het kind, maar over het kind geschreven. Uiteindelijk werd dit gelukkig nog wel opgemerkt en kreeg Astrid Lindgren de eer die ze verdiende!

Illustrator
De oorspronkelijke illustrator bij de verhalen van Bolderburen, is dezelfde illustrator als bij de boeken over Pippi: Ingrid Vang Nyman. Helaas waren de recensies voor haar niet heel lovend, in Zweden werd haar talent geroemd voor de illustraties bij Pippi, maar vonden ze haar werk totaal niet passen bij de realistische verhalen over Bolderburen. Uiteindelijk werden haar tekeningen zelfs vervangen door illustraties van Ilon Wikland.

Vanaf 1999 werden de illustraties van Ilon Wikland vervangen omdat ze steeds ouderwetser werden.

Meningen
De meningen van recensenten bleven bij nieuwe uitgaves (ook bij de eerste Nederlandse uitgave in 1957) hetzelfde als in Zweden. Woorden als reuzegezellig/gewoonheid/alledaagsheid komen met name langs. Ook toen viel het ik-perspectief niet op.

Zelf vind ik het heerlijk en ik moet het ook toegeven, de kneuterigheid van het dorpse, de gezellige en overzichtelijke avonturen vind ik erg prettig in deze drukke maatschappij. Zo fijn wanneer kinderen zo kunnen opgroeien en dat mee te geven in deze verhalen. En juist vanwege de schrijfstijl die vertaler Sydia Clark zo goed neerzet, en met het ik-perspectief zo passend in de verhalen van nu, ook zeker aansprekend voor de huidige jonge maatschappij.

Het mooie is ook dat Astrid voor de verhalen voor De kinderen van Bolderburen weinig hoefde te verzinnen: de vader van Astrid groeide op in het piepkleine dorp Sevedstorp, waar drie rode huizen stonden en verder niets! Astrid zelf groeide op in Näs, een pachtboerderij die Samuel samen met zijn vrouw Hanna overkocht van zijn ouders (nadat hij zijn ouders eerder had overtuigd deze boerderij te kopen). De avonturen die de kinderen in Bolderburen meemaken, spelen zich af in Sevedstorp en zijn de avonturen van Astrid en haar broer en zussen. Ze heeft hiermee dus de avonturen uit Näs verplaatst naar Sevedstorp.

Een heerlijk, vermakelijk boek waar veel kinderen plezier uit zullen halen!

Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles

Boeken van deze Auteur: