Het ondenkbare is gebeurd
[Recensie] Met De Kracht van Elena heeft de Vlaamse Petra Doom een magisch verhaal vol muziek neergezet. Het is hiermee het tweede deel uit de Kinderen van Orpheus-reeks en het vervolg op Het lied van Ariane. Doom schreef eerder de fantasy-trilogie Overstekers.
De cover is soortgelijk aan die van het eerste boek. Zo zie je de ranken en bladeren met muzieknoten terug, wat al een eerste connectie is met de vele muzikale elementen in het verhaal. Daarnaast staan er zeven bijen op, waarvan de symbolische betekenis tijdens het lezen duidelijk wordt. Het is sterk aan te raden om het vorige boek te lezen, maar voor wie dit nog niet deed is de lijst met ‘De liederen van Kracht’ en de verklarende woordenlijst vooraan het boek een handige hulp.
Het ondenkbare is toch gebeurd: een Sirene (een krachtig wezen uit de onderwereld) heeft bezit genomen van een lid van Elena’s strijdgroep. Elena heeft gefaald als leider. Ze wil het goedmaken en zichzelf opnieuw bewijzen, maar wordt overal buiten gehouden. Ook Ariane worstelt met zichzelf en de ontdekking dat ze een Zanger is. Een vervloekte gave, met consequenties. Kan ze haar lied ook gebruiken om de aangerichte schade weer goed te maken?
Muziek kan je helpen
Het verhaal bouwt verder op de gebeurtenissen die in het vorige boek hebben plaatsgevonden. De dramatische wending waarin een Sirene bezit nam van hun vriend, was een schok voor iedereen. Maar niet in het minste voor Elena en Ariane, die zichzelf hiervoor verantwoordelijk achten. Dat maakt dat het boek vol uiteenlopende emoties zit, zeker in het begin komen die duidelijk aan de oppervlakte. Maar ook de spanning is voelbaar aanwezig, vooral wanneer de strijdgroep terug op missie mag. Hoe verder de verhaallijn vordert, hoe meer deze spanning aanzwelt. Het is dan ook hun doel om de vloek van de zeven Sirenen te voorkomen.
Muziek staat wederom centraal in De Kracht van Elena. Alle leden van de strijdgroep gebruiken hun specifieke lied om de mensen te helpen tegen allerlei onderwereldwezens die voor gewone mensen onzichtbaar zijn. De onderliggende boodschap hierin is dat muziek je kan helpen om je beter te voelen, om verbondenheid te creëren en te troosten. Muziek en emotie gaan daarbij ook hand in hand. Gecombineerd met een vleugje magie en fantasy, transformeert dit de serie Kinderen van Orpheus naar een unieke boekenreeks.
Ieder een eigen taak
De personages hebben allen een uitgesproken karakter en een eigen taak in het verhaal. Zowel Ariane en Elena staan in dit verhaal op de voorgrond. Ariane door haar uitzonderlijke maar vervloekte gave en Elena als – falende – leider van hun groep. Ze moeten zichzelf dus weer bewijzen. Toch is hun kracht en verbondenheid als groep belangrijker dan hun individuele ik. Muziek verbindt mensen en dat is hier dan ook duidelijk te zien. Net zoals muziek verandert en evolueert met de tijd, zie je dit ook bij de personages naarmate het boek vordert.
Petra Doom heeft een meeslepende en beeldende schrijfstijl die doorspekt is met muziek en magie. Het valt direct op dat ze de nodige muzikale kennis heeft en ze laat dit vol passie merken. Ook mythologie verwerkt ze in haar verhaal, wat het nog een extra dimensie geeft. De Kracht van Elena leest vlot, het tempo ligt hoog. Het is even wennen, maar na enkele hoofdstukken zit je volledig in het verhaal en wil je blijven doorlezen. De uitstekend gekozen plotwendingen prikkelen de nieuwsgierigheid en zorgen dat je meeleeft met de groep.
De Kracht van Elena zet de sterke lijn verder waarmee Het lied van Ariane is geëindigd. Daarmee is dit tweede deel even intrigerend en spannend als het eerste. Knap werk dus van Petra Doom! Ze evenaart het niveau, alleen het verrassingseffect van de muzikale plot en daarbij horende originaliteit is nu nét een tandje minder aanwezig.
—
Eerder verschenen op Boeken-cast
