Aan een moordenaar ontsnapt
[Recensie] Ik vind het zo leuk om kennis te maken met voor mij onbekende auteurs en zo onverwachts verrast te worden met een ijzersterk verhaal. Riley Sager is voor mij onbekend, maar op de omslag van De laatste meisjes prijkt een prikkelende quote van niemand minder dan Karin Slaughter. Kijk, deze mediatruc wierp zijn vruchten af want het zette mij aan tot het lezen van dit boek.
Met de term ‘laatste meisjes’, in Amerika ook wel ‘final girls’ genoemd, worden slachtoffers bedoeld die bij een slachtpartij van een seriemoordenaar als enige overlevende overblijven. Ze zijn ‘the final girl’. De laatste meisjes Quincy, Sam en Lisa zijn de enige drie meisjes die deze ervaring kunnen delen. Zij zijn namelijk alle drie en hebben hun levens weer opgepakt. Ieder op een andere manier.
Zo leidt Quincy ogenschijnlijk een burgerlijk leven met haar liefde Jeff. Hij is pro-deo advocaat en zij blogt over bakken. Dit is haar grootste hobby en het helpt haar om het verleden, of wat ze zich nog kan herinneren van wat bij Pine Cottage is gebeurd, even kan verdringen. Want het feit is dat zij zich eigenlijk niet zo veel kan herinneren van het moment supreme. Behalve de onmiskenbare angst en de warme armen van haar redder Coop. Gelukkig weet ze de angstgevoelens met verslavende medicatie te onderdrukken. Hoewel ze elkaar nooit ontmoet hebben, hebben de final girls een sterke band. Zij kunnen elkaar tenminste begrijpen op een manier die niemand anders kan.
Het rustige leventje van Jeff en Quincy wordt verstoord wanneer hun het bericht bereikt dat Lisa zelfmoord heeft gepleegd. Niet lang daarna staat Sam op de stoep. Haar komst en de zelfmoord van Lisa zet een beweging in die niet meer te stoppen is. Het brengt herinneringen terug aan die verschrikkelijke nacht, herinneringen die ineens heel veel duidelijk maken.
Verrassend en ijzersterk
Ik houd er zo van om voor mij onbekende auteurs te ontdekken en zo aangenaam verrast te worden. De laatste meisjes van Riley Sager heeft mij echt zo verrast. De verhaallijn is ijzersterk en Sager weet je geboeid te houden tot aan de laatste bladzijde. Ze weet de lezer op prikkelende wijze op het verkeerde been te zetten en gedoseerd een klein tipje van de sluier op te lichten. Wat is de waarheid en wat is er al die jaren geleden bij Pine Cottage is gebeurd?
De verschillende personages schijnen allemaal een eigen aandeel in het verhaal te hebben, maar het hoe en waarom blijft onduidelijk. Met behulp van een krachtig vertelperspectief, die van Quincy, krijg je net zoveel informatie tot je als zij krijgt. Doordat je er als lezer alleen iets verder van af staat kan je het overzicht beter overzien. Dat denk je tenminste. Niets is wat het lijkt en de ontknoping is zeer onverwacht, bloedstollend en heeft alle ingrediënten waar ik zo van houd in een thriller. Spannend tot aan de laatste bladzijde, wat een geweldig boek!
—
Eerder verschenen op Boekenz
