[Recensie] Mint is al eeuwenlang gescheiden van de Andere Wereld die aan de andere kant van de bergen ligt. Deze bergen vormen een natuurlijke grens. Volgens de Minti woont er een barbaars volk zonder ziel en zonder respect voor het leven die hun Martazu-kaili-h’ina willen vangen en doden en om deze reden willen de Minti niets met hen te maken hebben. Het oversteken van de bergen is dan ook verboden en de straffen die erop staan zijn gruwelijk. Koning Perrel is een hardvochtige heerser die zijn rijk streng beveiligd.
Broer en zus
Kristan is een Martazu-kaili-h’ina, een geschubde diersoort die kan vliegen en via telepathie met Thorian spreekt, zijn soort wordt in het kort ook wel Martes genoemd. Hij is Thorians beste vriend en zielsverwant. De Martazu-kaili-h’ina en de Minti zijn vanaf de geboorte verbonden met elkaar. Thorian heeft een jongere zus: Ahuvah. Zij wil aan het hof van koning Perrel werken omdat ze het geld goed kunnen gebruiken. Thorian en Ahuvah wonen samen met hun moeder. Hun vader is tijdens zijn werk omgekomen. Thorian werkt op het land om het gezin in hun levensonderhoud te voorzien, dit is echter niet voldoende en ook zijn zus zal aan de slag moeten. Ahuvah wordt aangenomen, echter tot haar schrik in een gevaarlijkere functie dan zij had verwacht.
Als Thorian op een dag door Kristan wordt gewezen op een dreigende lucht die boven de bergen hangt, besluit Thorian ondanks het verbod de Andere Wereld te betreden om samen met zijn Mart om uit zoeken te gaan wat er aan de hand is. Als zij samen eenmaal over de bergen heen zijn gevlogen en over de verboden wereld vliegen, verbaast Thorian zich over hoe mooi en vredelievend dat land er uit ziet. Hij ziet geen gruwelijke zaken zoals zijn koning Perrel het altijd doet voorkomen.
Vreemde wezens
Thorian ziet een stadje en besluit daar een kijkje te gaan nemen. Het is bedekt met een dikke laag stof en er is in eerste instantie geen teken van leven. Zodra Thorian echter een groepje met voor hem onbekende wezens ziet, besluit hij samen met Kristan terug te gaan naar Mint. Thorian is echter nieuwsgierig geworden naar wat hij heeft gezien en is benieuwd naar wie de wezens zijn. Ze zien er anders uit dan de volkeren waarmee de Minti handel drijven. Thorian gaat daarom voor een tweede keer naar de Andere Wereld, dit keer zelfverzekerder. Hij wil erachter komen waarom de stad verlaten is, welke wezens er leven in de voor hem onbekende wereld en om waarom het al eeuwen verboden is deze wereld te betreden. Tot zijn schrik wordt hij al gauw ontdekt door een groep aanwezigen en is hij zijn leven niet zeker.
Ondertussen krijgt Obulon, de Duistere Heer en Heerser van het steeds meer macht. Hij brengt zijn pionnen in beweging en de naderende oorlog krijgt steeds meer vorm. De leden van de Gezworen raad proberen met alle macht Obulon te verslaan en krijgen hierbij uit onverwachte hoek hulp.
De cover is erg mooi en vooral indrukwekkend, omdat je door een mannelijk personage, zo te zien een strijder, strak wordt aangekeken. De cover past bij het genre, het is gelijk duidelijk dat het om een fantasy-verhaal gaat. Het derde en laatste deel van De laatste strijd begint met een spannende proloog met een kleine terugblik wat er in de eerdere delen is gebeurd.
Als Thorian de Andere Wereld betreedt beschrijft Arwen Mannens erg goed hoe hij het verschil tussen het rijk van koning Perrel en de Andere Wereld ervaart. Samen met Thorian verbaas je je over de schoonheid van de stad ondanks dat deze door stof bedekt is. Het contrast is namelijk erg groot tussen de twee rijken. Daarnaast zijn haar beschrijvingen van de diverse landen en landschappen en de volkeren die er wonen net als in Illiyana , het eerste deel en Rheya, het tweede deel van de trilogie wederom erg mooi. Ook was ik onder de indruk van de sterke band tussen Thorian en Kristan. Ze passen uitstekend bij elkaar, ze behandelen elkaar als gelijken en vullen, waar nodig, elkaar aan. Echte zielsverwanten dus.
Demonen
Daarnaast brengt de schrijfster de diverse personages overtuigend tot leven. Vooral de hoofdpersonages zijn goed uitgewerkt. Naast de strijd tegen de Duistere Heer hebben diverse personages hun eigen demonen waarmee te moeten leren zien om te gaan. Sommige bestaan alleen in hun hoofd, anderen zijn maar al te reëel, maar beide soorten van lijden vergen echter het uiterste van het desbetreffende personage en zij zullen de kracht moeten opbrengen hiertegen weerstand te bieden. Het was een aangenaam weerzien met de personages uit de vorige delen, zoals bijvoorbeeld Xiandrei en Xenia uit Liourain. Verder was ik onder de indruk van de Martazu-kaili-h’ina, wat een prachtige en wijze wezens zijn dit. Wat moet het bijzonder zijn om zo een zielsverwant te hebben.
Thorian en Kristan is een magisch avontuur met bijzondere wezens, een heerlijke fantasy met strijd tussen goed en kwaad, waar de nadruk niet zozeer op de strijd tegen het kwaad ligt, maar meer op de personages en de zaken waar zij persoonlijk mee te maken krijgen. Het boek heeft een verrassend einde, dat een opening laat voor een eventuele vervolgserie. Ik hoop van harte dat Arwen Mannens binnenkort weer gaat schrijven. Ik geef De laatste strijd 3: Thorian en Kristan graag 4 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
