"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De Liefdesspion

Dinsdag, 25 oktober, 2022

Geschreven door: Selma Van Dijk, Robert Vinkenborg
Artikel door: Hanneke van de Water

Als de prins op het paard een schurk blijkt te zijn

[Recensie] Selma van Dijk is halverwege de 50 en moeder van een tweetal volwassen dochters. Ze heeft een baan in de zorg. Werk dat ze met plezier doet, maar later, door rugproblemen, noodgedwongen zal moeten opgeven. Na diverse liefdes te hebben verloren is Selma geruime tijd alleen, tot ze op een dag besluit dat ze het alleen zijn zat is. Ze gaat digitaal op zoek naar een partner, een maatje, een liefde voor de rest van haar leven. Ze ontmoet psycholoog Matthew. Matthew is flamboyant, zelfverzekerd, charmant en … dol op haar. Matthew kan het bovendien prima vinden met haar dochters, hun echtgenoten en is geweldig met haar kleinkinderen. Ze is dan ook in de zevende hemel wanneer Matthew haar ten huwelijk vraagt.

“Haar voornemen om nooit meer te trouwen, is ze vergeten. Hetzelfde geldt voor de rare voorvallen in de korte tijd dat ze elkaar kennen. Hun eerste hele week samen kan niet beter worden afgesloten dan met het plannen van een trouwdatum. Het wordt 7 mei. Matthew wil graag een Joodse bruiloft.”

Toch zijn er al enige tijd voorvallen die bij Selma een kriebel in haar nek veroorzaken; zo’n ongemakkelijk gevoel dat aangeeft dat er iets niet klopt. De charmes die Matthew tentoonspreidt overschreeuwen dat gevoel echter en Selma negeert het.

Selma neemt haar lezers mee in haar diepste emoties en haar zoektocht naar de waarheid wanneer haar vermeende grote liefde niet de man blijkt te zijn, die zij dacht te kennen. Matthew blijkt alle kenmerken te bevatten van een nietsontziende psychopaat. Liefde, ontgoocheling, woede en diep verdriet komen samen in de keiharde strijd tussen gevoel en verstand…

Heaven

De gruwelijke wending die het leven voor Selma in petto heeft, wordt voorafgegaan door het verhaal van de stormachtige liefde dus Selma en Matthew. Het geheel wordt gelardeerd met quotes uit latere brieven van Matthew. De opbouw van het geheel is kunstig gedaan. Selma heeft de gebeurtenissen al eerder op papier gezet, voornamelijk om van zich af te schrijven, maar in Liefdesspion heeft ze zich samen met co-auteur Robert Vinkenborg over de gebeurtenissen gebogen en is alles knap in perspectief geplaatst.

Het verhaal van Selma is tenslotte, hoe vreselijk ook, niet uniek en menigeen die in een soortgelijke situatie zit of heeft gezeten, zal zich herkennen in De Liefdesspion, bij anderen zal het zeker begrip kweken, daar waar dat er eerder misschien niet was. Want het blijft een feit, niet alleen de buitenwereld, maar vooral het slachtoffer zelf zal zich herhaaldelijk afvragen: ‘waarom heb ik deze man niet eerder doorzien?’.

Wanneer je iets dergelijks zelf niet hebt meegemaakt, ben je geneigd te denken: hoe kan je daarin trappen? Nou, dan heb ik nieuws voor je: het kan zomaar gebeuren! Selma van Dijk is een intelligente vrouw die niet over één nacht ijs gaat en tóch trapte zij met open ogen in de valkuil die –in dit geval- Matthew heet.

Selma vertelt op toegankelijke en uiterst transparante wijze hoe haar dit kon overkomen. Hoe het mogelijk is dat ze niet eerder de signalen herkende en hoe het mogelijk is dat ze Matthew niet eerder wist te doorgronden. Liefde maakt blind luidt het gezegde, maar wanneer de enigszins vertroebelde blik van een verliefd mens wordt gecombineerd met de kunsten van een doortrapte psychopaat, dan heeft deze laatste vrij spel.

“ZO KRENG! Mijn vrienden en advocaten hebben het idee dat Joke en jij samen een team vormen om mij achter de tralies te krijgen. Ik denk nu dat Joke met haar slachtoffergedrag (kan ze als geen ander) jou aan haar zijde heeft gekregen.”

Ik heb respect voor deze vrouw die de moedige beslissing heeft genomen haar verhaal met de buitenwereld te delen. Heel veel anderen, die in een soortgelijke situatie verkeren of hebben verkeerd, zullen herkenning, moed en troost uit haar boek kunnen putten. Maar dat niet alleen, met het delen van haar ervaring toont Van Dijk aan dat je niet naïef of wanhopig hoeft te zijn om in een dergelijke situatie terecht te komen. Onbedoeld slaat Van Dijk met haar boek al die criticasters om de oren en ik hoop dat zij hun vooroordeel omzetten naar begrip en dat haar boek, situaties als het hare, uit de taboesfeer trekken.

Eerder verschenen op Hanneke Tinor-Centi