Marlowe en de andere kinderen in de strijd
[Recensie] Charlie Ovid heeft een traumatische jeugd gehad, toch is er geen litteken op zijn lijf te bekennen. Zijn lichaam geneest zichzelf namelijk verassend snel. Marlowe is als baby ten vondeling gelegd in een goederenwagon en is ook bijzonder, hij stoot namelijk een sinister blauw licht uit. Hij heeft daarnaast een bijzondere kracht: Hij kan er zelf voor kiezen om mensen te genezen, óf te verwonden.
Detective Alice Quicke krijgt de opdracht om deze twee kinderen op te sporen en in veiligheid te brengen. Hiermee beginnen ze samen aan een ongelooflijk avontuur waarbij ze het rijk van de levenden en de doden ontdekken. Tijdens dit avontuur stuit het drieling op een dreiging: Jacob Marber.
Jacob Marber is de man van rook en hij wil de kinderen, koste wat het kost, in zijn handen krijgen en gebruiken voor zijn eigen duistere plannen. Een spannende klopjacht volgt via de gasverlichte straten van Londen en het Meiji-tijdperk in Tokyo, die eindigt bij het instituut Cairndale, een naargeestig landgoed buiten Edinburgh. Op dit landgoed voegen Charlie en Marlowe zich bij de andere kinderen.
Zonder Alice haar hulp is het aan Charlie, Marlowe en de andere kinderen om de geschiedenis te ontrafelen en erachter te komen wat de aard van het kwaad is dat hen achtervolgt.
Onderdompelen in een nieuwe fantasy-reeks
De man van rook is het eerste deel van de Duistere talenten trilogie, geschreven onder het pseudoniem J.M. Miro. Het is onbekend waarom hij deze trilogie onder een pseudoniem schrijft, maar het is in te denken dat dit voortkomt uit het idee dat het een heel ander soort werk is dan zijn vorige boeken, die hij onder zijn eigen naam, Steven Price, schreef.
Zoals bij bijna iedere nieuwe fantasy-boek het geval is, is het altijd even wennen. De man van rook speelt zich in ‘onze’ wereld af, maar met veel nieuwe termen, magische aspecten en dimensies. Het is daarom een ontdekkingstocht om erachter te komen hoe deze wereld in elkaar steekt. De wereld die J.M. Miro creëert is verwarrend, maar ergens ook zeer intrigerend. Je wil als lezer graag alles te weten komen over de bijzondere krachten, maar aan het einde van deel één heb je het idee nog lang niet alle kennis te bevatten. Dat brengt gemengde gevoelens met zich mee.
Veel perspectieven, veel informatie
J.M. Miro doet erg zijn best om veel diepgang te verwerken in De man van rook. Het verhaal wordt verteld vanuit veel perspectieven en elk perspectief krijgt zijn/ haar eigen diepgang doordat er teruggeblikt wordt in het verleden. De perspectieven wisselen echter regelmatig zonder aankondiging, midden in een hoofdstuk, waardoor je vaak stukken opnieuw moet lezen om erachter te komen vanuit welk perspectief het verhaal nu verteld wordt. Daarbij wordt er ook vaak en snel gewisseld van perspectief, waardoor je ook niet het gevoel krijgt een connectie te kunnen maken met de karakters. Terwijl het in een fantasy boek juist welkom is een connectie te krijgen met in ieder geval één personage, om goed door het verhaal geleidt te worden.
Door de verwarring en de vele perspectieven heb je regelmatig als lezer geen idee wat je aan het lezen bent en dat is jammer, gezien de fantasy aspecten zeker interessant zijn. De schrijfstijl van J.M. Miro is daarnaast ook één waar je enorm aan moet wennen. Niet alleen verspringen de perspectieven zonder dat je het door hebt, hij gebruikt ook zeer lange en uitgebreide beschrijvingen die er, voor je gevoel, vaak niet toe doen.
De plot in dit verhaal is dan zeker weer iets wat goed en uniek is uitgewerkt. Het doet je afvragen hoe de serie verder zal verlopen, maar toch heb je bij het dichtklappen van dit boek niet de brandende neiging om deel twee te lezen (welke overigens nog uit moet komen). Het boek is vrij dik en loopt niet heel vlot, waardoor het over het algemeen langdradig en verwarrend aanvoelt. Het is daarom geen fantasy-reeks waar ik per se mee verder wil, ook al is de rode draad in het verhaal interessant en prikkelt J.M. Miro je met de magische aspecten wel zeker om alles te weten te komen over de bijzondere krachten in deze boeken.
De man van rook vraagt de lezer om goed op te letten, anders zie je mogelijk belangrijke details over het hoofd. Het is een ingewikkelde, maar ook interessante wereld, wat ervoor zorgt dat je na het dichtklappen van het boek, gemengde gevoelens hebt. Het is zeker geen slechte uitwerking, maar een aanrader is het helaas ook niet.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
