"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De match

Zaterdag, 11 juni, 2022

Geschreven door: Harlan Coben
Artikel door: Henk Vlaming

Snijdende spanning uit de schrijffabriek heeft een matige afdronk

[Recensie] Thrillers die uit een van de Amerikaanse schrijffabrieken rollen, op weg naar een internationaal miljoenenpubliek, zijn zelden een flop. Een team van redacteuren waakt over de balans tussen spanning, logica en tempo. Elke zwakte wordt hersteld, elk hobbeltje zorgvuldig weg gevijld. 

Die gepolijste perfectie is herkenbaar in De match van topauteur Harlan Coben, winnaar van alle grote thrillerprijzen in de VS. Zijn 34 boeken kenmerken zich door een getroebleerde hoofdpersoon die op een puzzelstukje stuit van een niet zo prettig verleden, wat de aanleiding is voor een zoektocht naar de complete puzzel. 

Steeds grimmiger en complexer
Een echte Coben gooit er vervolgens de ene na de andere onverwachtse wending in, waarbij telkens nieuwe personages opduiken. De lezer wordt meegesleept in een verhaal dat grimmiger en complexer wordt, zonder dat de rode lijn uit het zicht raakt. Aan het eind rijgt Coben alle losse kraaltjes aan de draad, waarna het geheel mooi samenvalt.

De match is geheel volgens deze receptuur tot stand gekomen. Hoofdpersoon is ene Wild, die als jongen in het bos werd aangetroffen, waar hij al maanden ronddoolde. Van zijn ouders geen spoor, niemand weet wie hij is, vandaar zijn roepnaam. Maar nu hij volwassen is vindt hij zijn vader, via een match in een online genealogiedatabase. 

Dans Magazine

Uiteraard is dit het startpunt van de speurtocht die steeds meer vragen oproept. Wie is zijn moeder, waarom was hij alleen in een bos, waarom had zich nooit familie gemeld? De zoektocht leidt naar de wereld van de reality tv, waar de ene na de andere moord wordt gepleegd, iemand vermist raakt en Wild de politie achter zich aan krijgt.

Schreeuwen om opheldering
Eerlijk is eerlijk, De match is razend spannend, vooral doordat er zoveel onverklaarbaars gebeurt dat schreeuwt om opheldering. Maar na de laatste pagina is er toch lichte teleurstelling. De personage Wild overtuigt niet helemaal. Hij is gesloten, op zichzelf en toont weinig belangstelling, zelfs niet voor zijn afkomst. Vreemd genoeg is hij ongekend populair in zijn omgeving. Dat deze heremiet als een volleerd detective mensen aan de tand voelt, komt onlogisch over.

Hoe moorddadig het verhaal ook wordt, nergens doet De match echt pijn. Nooit komt Wild ernstig in de verdrukking, alsof de uitgever wilde voorkomen dat lezers zouden bezwijken onder de snijdende spanning. Rafelrandjes die er wel degelijk zijn, blijven onbesproken. Wat was bijvoorbeeld Wilds rol bij het dodelijk ongeluk van zijn jeugdvriend? 

Wellicht een lokkertje voor een derde deel, nadat Wild twee jaar geleden al werd voorgesteld aan het grote publiek. Dat er al een eerste deel is valt overigens niet op, wat keurig past bij rimpelloze spanning voor de massa.

Tegen het eind lekt de spanning weg als Coben druk bezig is om zijn vele raadseltjes te verklaren. Het slot is een mierzoete domper, alsof Coben op aanwijzing van de uitgever een scheut romantiek moest toevoegen. Hoe spannend De match ook is, het verhaal is glad en de afdronk valt tegen. 

Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow

Boeken van deze Auteur:

Levenslang

De match

Zes jaar

De vreemde

Ik mis je