"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

De meisjes van de moestuin

Zaterdag, 15 januari, 2022

Geschreven door: Reny Muller, Amber Carchedi
Artikel door: Marlene Bijlsma

Geen ingewikkeld gereedschap en moeilijk gedoe

[Recensie] Moestuinkookboeken hebben een speciaal plekje bij mij in de boekenkast. De Meisjes van de Moestuin mogen daar zeker bij.

Deze twee vrolijke dames, Amber Carchedi en Reny Muller, wonen in de stad. Hun moestuin bestaat niet uit rijen met dezelfde groentes. Ze houden het simpel en maken keuzes. Ze kiezen voor bijzondere soorten en houden een plek vrij voor bloemen. Dat geldt ook voor de recepten: bijzondere smaakcombi’s, contrasterende kleuren en rijke smaken. Van kweken, oogsten, koken tot genieten van het eten, daar is het De Meisjes van de Moestuin om te doen. Laatst waren ze te zien op Binnenstebuiten waar je ook een artikel over de opname vindt.

Niks geen dure gereedschappen; met een schoffel, touw, een snoeischaar en tuinhandschoenen kom je een heel eind. Heerlijk nuchter en typerend voor het boek is de volgende opmerking die iedere moestuinier herkent. “Zo ontstaan er twee tuinen. Een tuin in je hoofd en een tuin in de werkelijkheid en die verschillen nogal eens van elkaar”. Met andere woorden er mislukt wel eens wat en dat is niet erg.

Na uitleg over de inrichting van de moestuin, de bodem en de kunst van het zaaien volgen 24 gewassen met ieder minsten twee recepten. Het hele boek is voorzien van een heldere uitleg over de aanplant en oogst. Alle lof voor de snijbiet, maar spinazie telen is volgens De Meisjes van de Moestuin teleurstellend. Gelukkig ben ik dus niet de enige die weinig succes heeft op dat vlak. Op hun aanraden probeer ik nu Nieuw-Zeelandse spinazie.

Boekenkrant

Zelfs als je maar weinig ruimte hebt verleiden de recepten je tot een paar bakken met groente of klein fruit. Aalbessenijs bijvoorbeeld van je eigen struikje of aardappelfocaccia van de zelf geoogste aardappels uit een bak. Raapsteeltjes is zo’n groente die je niet of nauwelijks in de winkel aantreft vanwege de zeer beperkte houdbaarheid. Maar raapstelen telen is een makkie en heerlijk in een lentepasta met doperwten.

Zo staat De Meisjes van de Moestuin vol met tips en handigheidjes. Daardoor en door de lekkere recepten natuurlijk, krijg je zin om zelf aan de slag te gaan in de tuin en in de keuken. Want zelf geoogst smaakt extra lekker.

Eerder verschenen op Kookboekennieuws.nl