De vriendschap tussen de vrouwen werkt aanstekelijk
[Recensie] Annie vertrekt vrijwel meteen naar het kleine dorpje Willow Bay wanneer ze haar man betrapt met een andere vrouw. Hoewel ze haar succesvolle restaurant achterlaat, is ze vastbesloten haar leven weer op de rit te krijgen. Ze verhuist naar een strandhuis aan de ruige kustlijn van Kent, in Engeland. Al snel wordt Annie meegenomen in de traditionele feestvieringen van de dorpsbewoners. Griezelen op Halloween, vreugdevuren op het strand en het gezellige kerstfeest zorgen ervoor dat Annie zich snel thuis voelt. Alleen John, de neef van de strandhuiseigenaar, maakt het haar niet gemakkelijk. Hij heeft grootse plannen met het strandhuis; wat misschien wel gevolgen heeft voor haar. Ook haar ex zit haar dwars. Hij zet alles op alles om haar terug te winnen.
Al vanaf het begin laat auteur Jenny Bayliss duidelijk een aantal karaktereigenschappen van enkele personages naar voren komen. De humor die ze daarbij gebruikt is werkelijk geniaal en ontzettend grappig. Daardoor zit je meteen in het verhaal en voel je al snel compassie voor een bepaald persoon. Ook borrelt er dan gelijk een afkeer omhoog tegen de ander. Omdat het verhaal op sommige momenten lekker is aangedikt, zorgt het regelmatig voor een lach op je gezicht.
Kibbelende vrouwen
Ik heb genoten van de kibbelende vrouwen. Door de herkenbaarheid van sommige situaties komt het verhaal dichtbij de lezer. De vriendschap tussen de vrouwen werkt aanstekelijk en het lijkt alsof je er zelf bij mag zijn. De gezelligheid en de vriendschappelijke band onderling wordt prettig omschreven en je proeft de gemoedelijke sfeer. Haar verblijf in het dorp voelt ook voor de lezer als een warm bad. Op romantisch gebied is het naar verloop van tijd enigszins voorspelbaar, maar dat doet niets af aan het verhaal.
Het is erg knap dat de schrijver de lezer weet te boeien terwijl het grootste gedeelte van het verhaal zich op één locatie afspeelt. Door de gebeurtenissen en het aantal personages blijft het een afwisselend geheel. Het verhaal is vanaf het begin amusant, bevat veel humor (met regelmatig zelfspot van de hoofdpersonages) en daardoor lezen de hoofdstukken als een trein. De spannende wending op het einde kan zeker een hoogtepunt worden genoemd.
Over de boekenclub van de vrouwen was ik iets minder enthousiast. De vrouwen komen een aantal keren kort samen en bespreken voor mij onbekende boeken. Hoewel het door de schrijver prettig omschreven wordt, is de inhoud van de dialogen tijdens de boekenclubavonden wat oninteressant. Dit komt waarschijnlijk omdat je het gevoel hebt dat je er als lezer bij bent en je juist bij deze boekenclub wat op de achtergrond raakt doordat je niet mee kan denken over deze boeken. Gezien het maar een zeer klein deel betreft, kan ik niet anders zeggen dat De mooiste tijd van het jaar van mij 4 sterren krijgt.
—
Eerder verschenen op Boeken-cast
