Aan spanning geen gebrek in dit boek
[Recensie] Commissaris Liese Meerhout en haar team onderzoekt de moord op Arno Linter. Al snel hebben ze een verdachte, waardoor de zaak opgelost lijkt. In tegenstelling tot haar team twijfelt Liese aan de daderschap van de jongen. Dat zorgt voor de nodige wrijving. Een nieuwe moord zorgt ervoor dat Liese en haar team hun aandacht verleggen. Zeker wanneer blijkt dat de dader een boodschap nalaat. Met de pers op de hielen is het werken tegen de klok, vooral als de dader zijn tempo verhoogt. En Liese persoonlijk uitdaagt.
Met De moord op Arno Linter heeft Toni Coppers een uiterst spannende misdaadthriller neergezet. Het is het nieuwste boek in de reeks rond commissaris Liese Meerhout, die intussen al uit achttien delen bestaat. Ook nu weer weet Coppers de lezer te boeien tot het einde.
Het verhaal begint meteen erg spannend met de gruwelijke moord op de negentienjarige Arno Linter. Zoals de titel van het boek dus. Een wat bizarre titel voor een boek kun je denken, maar wel toepasselijk, want deze gebeurtenis is het eerste puzzelstukje van een erg complexe moordpuzzel die commissaris Liese Meerhout en haar team moeten zien in elkaar te steken.
Aan spanning geen gebrek dus in dit boek. Deze piekt al direct in het begin, gaat dan weer even liggen, om dan terug de hoogte in te schieten bij de volgende moord. Ook de wrijvingen en onenigheden die er zijn in het team zorgen voor een continue spanningsboog. Vanaf de intrede van de boodschappen, die een soort raadsel zijn, gaat alles een versnelling hoger en sneller. Als lezer ben je namelijk zelf ook erg nieuwsgierig naar de raadsels, en zit je volop te nagelbijten of Liese ze tijdig weet op te lossen. En de seriemoordenaar te pakken.
De plot zit goed in elkaar en is grondig uitgewerkt. Het is complexer dan verwacht, maar dat maakt de verhaallijn net interessanter. Er zijn meerdere onverwachte plotwendingen, waardoor je vaak geen idee hebt waar het verhaal naartoe gaat. Vooral het einde zit fantastisch in elkaar. Ik dacht te weten hoe het in elkaar zat, maar toch werd ik door een ultieme plottwist volledig verrast. Toni Coppers is er dus met glans in geslaagd mij op het verkeerde been te zetten.
In hoofdzaak draait het verhaal rond het oplossen van een moordzaak. Wat geen gemakkelijke opdracht is gezien het aantal slachtoffers die er in het verhaal opduiken. Er lijkt een seriemoordenaar aan het werk te zijn. Bij de eerste moord op Arno lijkt het nochtans een eenvoudige zaak te worden. Er is namelijk een duidelijke link naar een verdachte. Liese is echter niet overtuigd, en in combinatie met het maken van een grote fout, komt er verdeeldheid in haar team. Vooral inspecteur Laurent Vandenberge heeft het zichtbaar moeilijk. Wanneer er dan nieuwe moorden worden gepleegd, en de dader daarbij nog eens boodschappen nalaat voor Liese, is het zaak dat ze zich herpakt en dat alle neuzen weer dezelfde richting uitwijzen. Want het moorden stopt niet, en de dader daagt Liese steeds meer uit. Er wordt daarom ook beroep gedaan op een profiler, Mark Silva.
De wrijvingen die er zijn tussen Liese en haar team blijven een groot deel van het verhaal aanwezig. Het maakt er het onderzoek niet gemakkelijker op. Dat brengt ons bij het personage Liese Meerhout. Zij heeft het door alle gebeurtenissen erg moeilijk. Ook op privévlak loopt het stroef, waardoor ze steeds meer in haar schelp kruipt. Dit leidt tot strubbelingen met haar vriend Matthias, die op het punt staat zijn eigen restaurant te openen. Daarnaast maakt ze zich ook zorgen over de gezondheidstoestand van haar moeder. Ook haar oudere collega Michel Masson heeft de nodige privéproblemen, en de komst van de jonge enthousiaste stagiaire Daphne brengt hem wat in de war. Het is dus duidelijk dat zelfs na achttien boeken er nog ruimte is om verder in te gaan op de personages. Al zijn de karakters natuurlijk wel reeds gevormd na al die boeken.
Toni Coppers heeft een aangename en beeldende schrijfstijl. Het boek leest heel vlot, en Toni weet de aandacht van de lezer steeds weer vast te houden. Enig minpuntje, voor mij persoonlijk, zijn de soms erg lange hoofdstukken. Dat remt ongemerkt het leestempo ietsje af. Er zijn gelukkig wel veel rustpunten door nieuwe alinea’s.
De moord op Arno Linter heeft mij erg kunnen bekoren. Het is indrukwekkend dat Toni Coppers na zoveel boeken mij nog steeds weet te verrassen met een origineel plot. Wederom een intrigerend concept dat is uitgewerkt tot een boeiend en kloppend geheel. Zijn vorig boek Messias vond ik heel erg goed, en ook dit boek mag zich in dat rijtje aansluiten. Vooral de plot rond de moorden vind ik fantastisch. Daarom had van mij de klemtoon nog meer op dit onderzoek mogen vallen, in plaats van extra veel in te zoomen op het privéleven van Liese en Masson. Het hoort er zeker bij, en het is goed verwerkt in de plot, maar ik vond het net een tikkeltje te veel. Daarom geef ik De moord op Arno Linter vier sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
