"Ik heb altijd gedacht dat het Paradijs een soort bibliotheek zou zijn" - Jorge Luis Borges

Egalus

Zaterdag, 1 oktober, 2022

Geschreven door: Marije Tolman
Artikel door: Nico Voskamp

De opgeruimde stekel

[Recensie] Op het voorplat van dit prentenboek komen alleen al vijftig tinten roze voorbij. We zijn op een plek in het bos. Daar kleurt op de grond een zacht, nauwelijks van wit te onderscheiden lichtroze, naar zachtroze gras op de heuveltjes, naar een feller roze gekleurde boom. Daarin huist een bende roodrozer vogeltjes, en daaronder staat Egalus zelf in een felroze hulpdiensthesje. De letters van de titel zijn dan de uitsmijter in het uiteinde van het roze-spectrum: warmrood.

En dit is nog maar het begin van wat Marije Tolman laat zien. Teksten krijgen we op de eerste getekende pagina. Daar komen we te weten dat het winter is, stil en koud, maar dat binnen de warme bosbessentaart om zich heen staat te geuren.

Een pagina en een nieuwe tint roze later tellen we 15 egels (als de opgerolde stekelbal meetelt, wat we wel vermoeden) die bij een knappend houtvuurtje voor de kachel zitten. Een vrolijk tafereel. De meerderheid van de egels is aan het lezen, een ander ligt in bed, weer een ander sjouwt hout en een paar slapen er. Ook die opgerolde, nemen we aan.

Opa vertelt over de slechte oude tijd. Toen het druk was, te druk. Iedereen sjeesde heen en weer, en Egalus was misschien nog het drukst. Die prikte iedere dag alle rommel uit het bos. In zijn hulpdiensthesje. Als dat maar goed ging.

Boekenkrant

Nee, inderdaad niet. Ook weer niet zo slecht dat u de kleuter/peuter die u aan het voorlezen bent, geestelijk moet begeleiden. Maar een beetje spanning moet een verhaal nu eenmaal hebben, en een happy ending is verzekerd. Daarnaast: als uw kleuter van zachtgekleurde tinten houdt, zit u geramd. Voorlezen zal zelfs moeilijk worden omdat uw telg zelf de bladzijden ongeduldig omslaat.

De tekeningen zijn prachtig. Egalus de egel is een goedlachs figuurtje, met zijn drietandige prikker altijd bezig de rommel op te ruimen. Het consequente gebruik van kleurnuances het boek door binnen één kleur, is erg goed gevonden en geeft een fijne doorbladerincentive mee. Op de bladzijden gebeurt heel veel: er zal genoeg aan te wijzen zijn voor kleine wijsvingertjes.

Dit kinderboekenweek-prentenboek is zeker de moeite waard. Het is leerzaam, leuk, kleurrijk en lief. Voor het zachte prijsje dat de boekenbranche mogelijk heeft gemaakt, kunt u het gewoon niet laten liggen.

Ook verschenen op Nico’s recensies