Het laatste deel in de Contender-serie
[Recensie] De Contender-serie van Taran Matharu is een bijzondere serie waarin veel geschiedenis in te zien is. Cade en zijn vrienden zijn op een plek met dinosaurussen en gebouwen uit oude beschavingen, en de vraag is maar of ze het kunnen overleven. Al die overlevingstactieken en het mysterie spreken mij erg aan, alleen weet ik nog steeds niet wat de auteur precies wil bereiken. Ik was daarom niet laaiend enthousiast over de eerste delen, maar dit afsluitende deel kan juist veel antwoorden geven op mijn vragen. Weet De Overwinnaar deze trilogie te laten kronen als overwinnaar? Daar kwam ik graag achter!
De schrijfstijl van Taran Matharu is zoals gewoonlijk weer erg actievol, waarbij er genoeg details zijn rondom de strategie en de vechttechnieken van Cade en zijn kameraden. Het is overleven of vermoord worden, en de groep weet op slimme wijze het gevecht aan te gaan met buitenaards leven. De spanning is constant aanwezig en Cade heeft geen enkel rustig moment, waardoor het tempo in het verhaal er goed in zit. In de vorige twee delen had ik dat iets minder, want ik had nu veel meer moeite om het boek weg te leggen. De climax was echt in zicht, dus mijn nieuwsgierigheid naar het slot werd alleen maar groter.
De personages zijn erg divers in het verhaal, en de nieuwe wezens die naar voren kwamen in dit boek vond ik ook erg intrigerend. Cade en zijn vrienden hebben voor het eerst goed contact met buitenaards leven en de spanningen daartussen zijn erg voelbaar, maar ook onderling zijn er genoeg spanningen. Kan Cade wel opboksen tegen de Romeinen, en zijn er nog oude rivalen die terugkeren? Ook al moet de mensheid samen strijden om te overleven, is er genoeg onenigheid binnen de groep. Waar ik wel wat van baal, is de simpele hetero-romantiek in het verhaal die enigszins overbodig was. Het koppel heeft namelijk geen echte connectie met elkaar, afgezien het feit dat ze samen moeten overleven. Taran Matharu zou juist veel meer personages met andere seksualiteiten, geslachten en huidskleuren in zijn boeken kunnen stoppen, dat was nu echt een gemiste kans.
Ik was wat huiverig over het einde, want in deze uitzichtloze situatie kan je haast niet aan een vredig slot denken. De uitwerking was toch vrij bevredigend, hoewel veel dingen een flinke dosis geluk nodig hadden. Afgezien daarvan zijn wel een stuk aantal vragen beantwoord die mij in de eerste delen juist frustreerden, dus op dat punt vond ik dit deel juist een geslaagde afsluiter waar de actie en de spanningen op een hoog niveau liggen. Ik ben nu al benieuwd naar de volgende schrijfplannen die Taran Matharu heeft voor de toekomst, want hij mag wat mij betreft nog veel boekenseries gaan maken!
—
Eerder verschenen op NerdyGeekyFanboy
