Misschien begin je pas te dromen over de mensen over wie je niet droomt als er slechts dromen zijn.
[Recensie] De Noorse auteur Ingar Johnsrud debuteerde met de Broederschap trilogie in 2016 en werkt als journalist bij een van de grootste Noorse mediaconcerns. De Peetmoeder is een standalone waarin de hoofdrol is weggelegd voor Stella Swanson. De vertaling is gedaan door Annelies de Vroom.
Het verhaal begint en eindigt met woorden van wachtcommandant Leif, die het lichaam vindt van Ringo Swanson en dit meteen tot zelfmoord bestempelt. Deze beide personages spelen een (on)belangrijke rol in het verhaal.
Stella Swanson, 39 en gelouterd door haar ervaringen, wordt vroegtijdig uit de gevangenis vrijgelaten omdat haar vader Ringo gestorven is. Voor zijn begrafenis mag zij naar haar afgelegen geboortedorp Vike terugkeren met een enkelband. Maar eerst moet zij nog wat ‘zaakjes’ regelen met een niet bepaald ongevaarlijk figuur Cornelis uit haar verleden.
Wanneer ze eindelijk arriveert in Vike blijkt Ringo al begraven te zijn en is er een andere begrafenis gaande, die van William Wiike. William is de echtgenoot van Esther van landgoed Wiike, peetmoeder van Stella die zij al meer dan twintig jaar niet heeft gezien. Er is heel wat aan de hand in deze verdeelde familie, die zich bezig houdt met het kweken van zalm. Dit hoort Stella als zij bij haar peetmoeder Esther op bezoek gaat. Hier treft zij ook haar oude jeugdvlam Salomon, de zoon van Esther en lijkt er weer een romance op te bloeien. Vergil de broer van Esther is het zwarte schaap in de familie en Stella is bang van deze man met de zwarte ooglap. Maar of dat terecht is? Door een toevallige ontmoeting met Kiki, een vrachtwagen chauffeur wordt Stella op het spoor van iets gezet dat het daglicht niet verdragen kan. Door de dingen die Stella ziet en hoort in Vike duikt zij in het verleden van Ringo en komt tot schokkende ontdekkingen waarin zij de waarheid zoals zij die kent in een heel ander daglicht gaat zien. Is Stella slachtoffer van de wil en onwil van een ander?
“Geduld was geen deugd die ik me in deze situatie kan permitteren, dus ik ging proberen het mysterie zelf op te lossen.”
Wat volgt is een rollercoaster van gebeurtenissen die veel voor Vike doet veranderen. De gevolgen die dit hebben voor landgoed Wiike en Stella zijn niet te overzien. Want deze uit een smokkelaarsgeslacht voorkomende familie heeft heel wat op haar kerfstok.
Het verhaal wordt verteld vanuit Stella en is opgedeeld in drie delen met korte hoofdstukken met af en toe een cliffhanger. Stella is net een pitbull, die als ze eenmaal een spoor heeft, niet loslaat. In cursief gedrukte stukken tekst maakt de lezer kennis met het verleden van Stella en wat landgoed Wiike en haar eigenares Esther daarmee van doen hebben. Dit verleden is bepalend voor het verdere verloop van Stella’s leven en mondjesmaat komt de lezer erachter wat zich daar afgespeeld heeft en hoe dit in het heden doorwerkt. Hierdoor gaat de lezer anders denken over veel dingen die er gebeurd zijn. Deze schrijfwijze werkt spanning verhogend en maakt de lezer nieuwsgierig. De diepere lagen in het verhaal zorgen ervoor dat De peetmoeder blijft boeien. De werkwijze van de plaatselijke politie blijft de lezer verbazen, maar past goed in het verhaal. Johnsrud heeft een beeldende, beschrijvende stijl die de lezer de omgeving in het afgelegen dorpje laat proeven.
Ik zie wel wat overeenkomsten met ‘de Godfather’. Familiebanden, corruptie, bedreigingen, niets is wat het lijkt in De peetmoeder. Ik geef De peetmoeder 3 1/2 ster.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
