Begrip voor de vrouw die haar man vermoordde
[Recensie] Darby Kane is het pseudoniem voor HelenKay Dimon, een voormalig echtscheidingsadvocate. Ze besloot een carrièreswitch te maken en boeken te schrijven, vooral romans en erotische verhalen. De perfecte echtgenote is haar thrillerdebuut, het eerste verhaal dat onder het pseudoniem Darby Kane uitkwam.
De perfecte echtgenote gaat over Lila en Aaron die een perfect leventje hebben. Hij is leerkracht in de plaatselijke school en zij werkt als makelaar, ze hebben een mooi huis en lijken gelukkig. Maar binnenshuis is niet alles rozengeur en maneschijn. Zeker nadat Lila een bizarre ontdekking over hem doet. Hierop maakt ze een plan om een einde te maken aan zijn leven. Wanneer Aaron niet aanwezig is op zijn werk, geven zijn vrienden en collega’s hem op als vermist. Maar hoe kan hij vermist zijn, als Lila zijn lijk heeft achtergelaten in zijn auto op de parking van de school waar hij lesgeeft? Rechercheur Ginny Davis wordt op de verdwijningszaak gezet en laat zich niet om de tuin leiden door Lila’s mooie praatjes.
Romantic suspense
De auteur zelf labelt dit werk als een ‘romantic suspense’. Ik weet niet of één van beide omschrijvingen bij het boek past, romantisch is het niet, maar wel razend spannend. Maar een thriller? Ik noem het eerder een psychologisch drama. Het genre doet denken aan de boeken van B.A.Paris, maar met veel meer aandacht voor de personages waardoor er ook meer diepgang is. Fans van deze laatste zullen zeker enkel nagelbijtende momenten beleven met De perfecte echtgenote.
Derby Kane bouwt het verhaal op een bijzondere manier op, in ieder hoofdstuk komen we een klein beetje meer te weten. Vanaf de eerste pagina is het duidelijk dat Lila Aaron vermoordde, maar waarom dit zo is komen we langzaamaan te weten. Aaron behandelde Lila slecht, maar er was zoveel meer aan de hand. We leren de personages niet alleen in het heden kennen, maar ook hun verleden, met de wonden die bepaalde gebeurtenissen hebben nagelaten. Hierdoor begrijp je hen beter.
Graag iets meer uitgewerkt
Een puntje van kritiek is dat ik dit ook graag had gezien bij het nevenpersonage Ginny Davis, zij heeft geen ambities om hogerop te raken bij de politie, maar waarom en wat gaat er allemaal in haar om? Ik vond haar naast Lila een sterk personage en had haar graag meer uitgewerkt gezien.
Telkens denk je dan als lezer dat je eindelijk weet wat het motief is, blijkt dit enkele pagina’s verder maar het topje van de ijsberg te zijn geweest en er veel meer aan de hand te zijn. Zo wordt de plot op een ingenieuze wijze ontsluierd. Doordat de auteur langzaam opbouwt tot de uiteindelijke ontknoping, wordt er een web geweven van feiten en gebeurtenissen, waardoor je als lezer wel het hoofd erbij dient te houden. Dit maakt het werk zo ingenieus.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
