Een mooi en veelzijdig boek
[Recensie] Soms is het echt liefde op het eerste gezicht, zoals bij De pinguïn die het koud had. Toen ik de afbeelding van de cover in de brochure van Fontaine Uitgevers zag, wist ik meteen dat ik dit prentenboek bijzonder mooi zou vinden. De kaft en de titel maakten mij nieuwsgierig, de stijl van de illustratie sprak me direct aan. En ja… bij het uitpakken van het boek werd ik inderdaad overspoeld door een geluksgevoel. Zo mooi, zo groot, zo origineel!
Alle pinguïns nemen ‘s morgens een duik vanop de ijsschots in het koude water, op zoek naar een lekker visje. Alleen Milo heeft er geen zin in. Hij heeft het te koud. Waarom is hij zo anders dan de andere pinguïns die natuurlijk wél van die koude houden? Gelukkig is daar de grote walvis. Die neemt Milo mee naar warmere oorden. Onderweg zien ze vliegende vissen, komen ze een lieve schildpad tegen, maar gebeurt er soms ook dagenlang niets. Hun eindbestemming is een eiland dat bewoond wordt door prachtige exotische vogels. Milo vertelt aan een papegaai over zijn thuis. Over de ijsschotsen, over zijn familie, over de koude. De papegaai bedenkt een oplossing en geeft Milo een hartverwarmend en kleurrijk cadeau mee. En thuis is nu ook weer fijn, zelfs als het koud is. Milo ontdekt dat hij toch niet de enige pinguïn is die niet van de koude houdt…
Philip Giordano zorgde voor zowel de tekst als voor de illustraties. Hij is echt een creatieve duizendpoot. Naast kinderboeken maakt Philip Giordano ook illustraties voor magazines, ontwerpt hij speelgoed, bedenkt hij boekcovers en maakt hij zelfs animatiefilmpjes. Zijn stijl is meteen herkenbaar. Hij speelt graag met geometrische vormen en met ruimte. Zo zijn de pinguïns in dit boek opgebouwd uit een rechthoek, cirkel en driehoekjes. De walvis is dan weer zeer vloeiend getekend. Ook met de bladvulling wordt er creatief omgegaan. Een knappe grafische vormgeving zorgt voor een bijzondere lay-out in zijn prentenboeken. Een bijna witte pagina blijkt bijvoorbeeld de ijsschots te zijn, de gekleurde vogels zorgen dan weer voor meer chaos. Maar het blijft altijd duidelijk, zacht, eenvoudig en overzichtelijk. De kleuren zijn ook perfect gekozen. Blauw, grijs en wit voor de koude illustraties en felle kleuren die dan weer de warme sfeer oproepen.
De pinguïn die het koud had is een heel fijn boek om voor te lezen. Het is zeker ook uitnodigend om een fijn gesprek op te starten. Voel jij je ook soms buitengesloten, hou jij van andere dingen dan je vrienden, hoe kan je elkaar toch helpen,… Maar het past ook perfect om over kleuren, vormen en dieren te praten. Een mooi en veelzijdig boek dus.
Voorlezen vanaf 4 jaar, maar ook jongere kinderen kunnen zeker genieten van de grote prenten. En voor volwassenen die mooie illustraties appreciëren, is dit ook absoluut een aanrader. Ik heb alvast genoten van De pinguïn die het koud had! Dit verzorgde, unieke en hartverwarmende prentenboek verdient absoluut 4,5 warme sterren. Mooi, mooi!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
