Het levensechte gevaar van de IJslandse kou
[Recensie] De prooi speelt zich af in IJsland. Daar gebeuren mysterieuze dingen. Personages zien, voelen of horen verschijningen, waardoor ze bang zijn om gek te worden. De stress in de barre omstandigheden is zeer groot. Expeditiegangers worden dood aangetroffen. Door middel van flashbacks leren we hun situatie kennen.
Naarmate het boek vordert, weten we meer. Een bijzondere rol speelt de kleding die gevonden wordt bij de gestorvenen: een jas en een kinderschoentje. Ook is er de poes die komt aanlopen bij een radarstation. Al deze zaken krijgen hun betekenis.
Er drie verhaallijnen door elkaar. De reddingswerkster Johanna van het reddingsteam op de hoogvlakten van IJsland, een groep van vermiste mensen die deel uitmaakten van een expeditie in het koude landschap en de bemanning van een radarstation.
De feiten in het verhaal krijgen een diepere betekenis, doordat er veel aandacht is voor de motivatie van de personages. Het zijn allen doorzetters, maar dat helpt hen niet om te overleven in de barre omstandigheden in het sneeuwlandschap. De kou en een sneeuwstorm lijken zo verraderlijk dat de lezer de lust vergaat om zelf zo’n dergelijke expeditie te ondernemen. De risico’s van deze klimaatomstandigheden worden wel duidelijk.
Kwade bedoelingen
Het onderwerp is verrassend, vooral voor degenen die niet zo gewend zijn aan deze ijskoude wereld. Wat er allemaal mis kan gaan komt onverwacht. Maar niet alle dood in het boek is veroorzaakt door ongelukken. Eén figuur heeft kwade bedoelingen en stuurt bewust aan op de dood. Dat maakt De Prooi tot echt een thriller en geeft weer waar de titel op duidt. Waar echter prooien vallen, verwacht je ook aasgieren, en die zijn hier niet, zowel letterlijk als figuurlijk.
De spanning laat niet lang op zich wachten. Hoewel het lijkt of de expeditie is omgekomen door de kou en niet door een misdrijf, wordt stukje bij beetje meer bekend wordt over de ware toedracht. Gaandeweg het verhaal wordt de lezer erin meegetrokken. Het is een toegankelijk verhaal, leest snel en is onderhoudend, zowel door het onderwerp als door de soepele zinnen. Zo’n verhaal helpt ook om te zien hoe het niet moet. De dood is iets dat men altijd wil vermijden en roept hier vooral afschuw op.
In Der Prooi krijgen de dialogen minder plek dan de beschrijvingen. Het verhaal concentreert zich voornamelijk op drie plekken: het radarstation, het kamp van de expeditie, en het huis van Johanna. Allen plekken des onheils. Ook jeugdherinneringen en trauma spelen een rol. Door al deze drie zaken die door elkaar lopen, is er een grote variatie in het boek en verveelt het nergens. Het verhaal en de afloop lijken realistisch doordat slachtoffers in sneeuwgebieden wel vaker voorkomen.
Het onderliggende thema ligt er dik bovenop: namelijk het gevaar van de koude wereld in IJsland en de inrichting daar van de hulpdiensten. De afwisseling van de perspectieven maakt het verhaal niet wanordelijk. Hert blijft goed te volgen en informatief.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
