Het plaatje van De puzzelman is compleet
[Recensie] Wanneer er verschillende lichaamsdelen worden gevonden in Deptford, een Londense wijk, krijgt inspecteur Anjelica Henley van de Serial Crime Unit de taak om deze moorden op te lossen. De verspreide lichaamsdelen doet Henley denken aan seriemoordenaar Peter Olivier, ook wel bekend onder de naam De Puzzelman. Olivier zit echter opgesloten in de gevangenis, dus lijkt het om een copycat te gaan. Is er een verband met de vorige zaak? Dan ontvangt Henley thuis een pakje met daarin een afgehakt hoofd. Ze is ervan af dan van overtuigd dat de slachtoffers niet willekeurig worden gekozen. Samen met haar team zet ze alles op alles om de seriemoordenaar te vinden. Daarbij komt er ‘hulp’ uit onverwachte hoek.
Met De puzzelman heeft Nadine Matheson een schitterende thriller neergezet. Het is hiermee haar debuut in dit genre, waarmee ze onmiddellijk de lat hoog legt. Nadine is werkzaam als strafrechtadvocaat, waardoor ze de nodige kennis hierover kan toepassen in haar boeken. Het verhaal begint al onmiddellijk spannend met het aantreffen van verschillende lichaamsdelen op meerdere plekken in Deptford, een Londense wijk. Inspecteur Anjelica Henley wordt er naartoe gestuurd, en treft er rechercheur in opleiding Salim Ramouter. Daar is Henley niet bepaald blij mee, om opgescheept te zitten met een stagiair. Hiermee wordt er ook direct een bepaalde gespannen sfeer gecreëerd rond het personage van inspecteur Henley. Zij komt in eerste instantie niet zo sympathiek over. Daarbij voel je dadelijk dat er iets aan de hand is. Dit wordt dan ook gaandeweg het verhaal duidelijk. Verder zit de snelheid er goed in, en worden spannende scènes vol actie afgewisseld met persoonlijke passages waarin je de personages beter leert kennen.
De plot van De puzzelman zit perfect in elkaar. Over elke stap is grondig nagedacht, en de gestage opbouw ervan zorgt voor de nodige spanning. De korte hoofdstukken zijn daarbij ideaal om regelmatig met een sterke cliffhanger te eindigen. Ook zijn er meerdere plottwisten, die zowel het team van Henley als de lezer in de ban houdt. Naar mate de ontknoping vordert word je steeds meer verrast door de gekozen plotwendingen. Het verhaal eindigt met een spectaculaire ontknoping, en houdt nog voldoende opties open voor een eventueel volgend boek. Een gedeeltelijk open einde dus, iets waar ik normaal geen fan van ben, maar in dit verhaal wel zeer goed werkt.
De belangrijkste verhaallijn volgt het team van inspecteur Henley in hun zoektocht naar de seriemoordenaar. Het geheel is zorgvuldig uitgewerkt, en elk detail klopt. Op sommige momenten is de verhaallijn wat complexer, zeker wanneer er teruggekoppeld wordt naar seriemoordenaar Peter Olivier en diens proces. Toch neemt dit de vaart niet uit het verhaal, want Nadine Matheson slaagt er op een of andere manier in om je aandacht te blijven vasthouden. Af en toe een flashback en wisseling van perspectief helpt hier ook aan bij. Er is ook voldoende aandacht voor de uitwerking van de personages. Inspecteur Anjelica Henley is duidelijk het hoofdpersonage, en gedurende het verhaal leer je haar steeds beter kennen. Ze is een vastberaden en wat eigenwijze inspecteur, die echter ook vecht tegen haar eigen demonen en angsten. In het verleden heeft ze een trauma opgelopen, en dat laat zich nu duidelijk merken. Ze is ook getrouwd en heeft een dochtertje, maar haar huwelijk zit momenteel in een dip, vooral door het gevaarlijke werk dat ze bij de Serial Crime Unit uitoefent. Naast Henley komen er nog veel andere personages aan bod, zoals seriemoordenaar Peter Olivier en stagiair Ramouter, en allen hebben een eigen plek in het verhaal. Al is het soms even nadenken en snel schakelen bij bepaalde namen.
Nadine Matheson heeft een aangename en meeslepende schrijfstijl. Je wordt als lezer vanaf het begin getriggerd, en door de vele detaillistische beschrijvingen zie je de verhaallijn als het ware voor je ogen afspelen. De hoofdstukken zijn daarbij lekker kort, wat maakt dat het boek zeer vlot leest. Ook de dialogen tussen de personages onderling zijn van een hoog niveau.
Ik heb enorm genoten van De puzzelman. Vanaf het begin zat ik volledig in het verhaal, en door de vele cliffhangers en onderhuidse spanning wou ik steeds verder lezen. De plot was geniaal bedacht, en zeker naarmate het boek vorderde vond ik de plottwisten steeds beter en verrassender. Ik had wel min of meer een idee hoe het verhaal ging aflopen, maar toch heeft Nadine Matheson mij kunnen verbazen. Zeker omdat het einde niet definitief aanvoelt, en er dus in mijn ogen perfect een vervolg zou kunnen komen. Ook de rol van inspecteur Anjelica Henley voelt helemaal nog niet uitgespeeld. Dus na deze fantastische debuutthriller hoop ik stiekem op een tweede deel! Het plaatje van De puzzelman is compleet, dus krijgt dit boek van mij de volle score van vijf sterren!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
