Niets is wat het lijkt
[Recensie] De reizigers op perron 5 is een hartverwarmend verhaal over een groep mensen die elkaar elke dag in de trein tegenkomt. Ze vinden allemaal wat van elkaar, maar niemand weet welk leven de ander leidt. Totdat zij door een voorval aan de praat raken.
Hoofdpersoon is de excentrieke Iona, 57 jaar jong. Elke dag zit zij op haar vaste plaats in haar vaste wagon, vergezeld door haar Franse buldog Lulu. De meeste mensen in de trein vinden Iona maar raar en eerlijk gezegd is ze ook wel een opvallende verschijning. Niemand die de moeite neemt om met haar in gesprek te gaan. Maar na die bijna rampzalige ochtend verandert er wat aan de dagelijkse anonieme treinritten. Langzamerhand worden Iona en haar vijf mede-passagiers wat opener naar elkaar toe en delen ze hun kleine en grote problemen.
De reizigers op perron 5 is een boek dat je maar moeilijk weg kan leggen. Het is vlot geschreven en wordt verteld vanuit het perspectief van vijf verschillende passagiers. Iona, columnniste, zakenman Piers, verpleegkundige Sanya, de scholiere Martha en Emmie, copywriter van beroep. Duidelijk is wel dat Iona de spil van de groep vormt.
Het verhaal komt een beetje traag op gang, maar als de vaart er eenmaal in zit, dan blijf je doorlezen. De interactie tussen de personages is zo hartverwarmend!
De reizigers op perron 5 is een luchtig geschreven verhaal maar wel met een duidelijke boodschap: verdiep je eens in de mens achter de mens. Niets is wat het lijkt.
—
Eerder verschenen op Hebban
