Ook in een warm klimaat zorgt Emma Haughton voor kippenvel
[Recensie] Als Zoey wakker wordt heeft ze geen flauw idee wat er de avond ervoor gebeurd is. Wat ze wel weet is dat ze zich niet meer in New York bevindt, maar in the middle of nowhere en dat het er snikheet is. Langzaam maar zeker wordt duidelijk dat een onbekende weldoener gezorgd heeft voor een opname in het meest bekende, luxueuze en mysterieuze toevluchtsoord.
Zoey beseft dat ze geen keuze heeft en maakt kennis met de andere bewoners. Naarmate de tijd verstrijkt, brokkelt langzaam haar muur af en durft ze zichzelf in de ogen te kijken. De tijd van steevaste ontkenning is voorbij en ze begint warempel te geloven dat deze retraite het beste is wat haar kon overkomen. Tot die ene moord.
Emma Haughton is een Engelse auteur en is freelancejournalist van beroep. Naast een prentenboek schreef ze ook drie young adult-boeken waar ze diverse prijzen mee won. Deze boeken zijn nog niet vertaald – in tegenstelling tot Het donker – die in 2021 verscheen en goed ontvangen werd.
Setting
Wat in het eerste boek al meteen opviel, en nu ook in dit tweede boek duidelijk naar voren komt, is de setting. Waar je in Het donker claustrofobische gevoelens ontwikkelde op het ijskoude continent Antarctica, ervaar je nu hetzelfde, alleen dan in de bloedhete Sonorawoestijn in Mexico. Je bent op jezelf en op de groep mensen naast je aangewezen. Je kan niet vrijwillig weg en er zijn momenten dat het lang kan duren voordat de helikopter de boel weer komt bevoorraden of je op komt halen. Dit zorgt voor onderhuidse spanning bij de personages, en ook als lezer weet je je goed in dit verhaal te verplaatsen.
Alles is vanuit het perspectief van Zoey geschreven, het leest prettig weg. De schrijfstijl van Haughton is vlot en verveelt geen moment. Het nodigt je uit om te blijven lezen.
Wat ook overeenkomt met Het donker is dat ze ijzersterk is in het neerzetten en het omschrijven van de personages. Doordat de karakters in dit boek veel met elkaar te maken hebben en ook op therapeutische wijze het een en het ander met elkaar delen, is de psychologische kant van dit verhaal goed uitgewerkt. Al met al een aanrader.
—
Voor het eerst gepubliceerd op Bazarow
