Vlot lopende spannende avonturen met tot de verbeelding sprekende personages
[Recensie] Na het prachtige Borderline in Quarantaine waarin de multi-getalenteerde auteur Erik Persoons een persoonlijk indringend portret optekent van een jongedame met borderline, keert Erik nu terug naar zijn werk voor de jeugd. De veelzijdige toffe peer uit het Vlaamse Peer kan het dit keer af zonder de medewerking van zijn hulptroepen in het Grote Schrijfexperiment.
In dit boek schenkt hij aandacht aan een andere passie van zichzelf: Afrika.
Hij vertelt dat hij er nog niet fysiek is geweest maar dat zijn enthousiasme in omvang is toegenomen naar mate hij zich online verder verdiept in dit fascinerende en veelzijdige continent. We reizen aan de hand van Erik mee, in dit boek. Het lettertype is groot en is fijn voor jonge lezers. En ook voor ouderen die hun leesbril zodoende rust kunnen gunnen.
De vormgeving van het omslag is wederom in handen van MaryDes Designs Ltd, waarmee Erik al vaker de samenwerking vond. De sfeer wordt uitstekend ondersteund door het beeldmateriaal op het omslag. De beeltenissen van de zusjes sluiten aan bij de doelgroep van de beoogde lezer terwijl de overige sfeervolle afbeeldingen en niet te vergeten het lettertype, avontuur en spanning uitstralen die niet zouden misstaan op een filmposter van Jumanji of Indiana Jones.
Het verhaal gaat over de veertienjarige Juno en haar twaalfjarige zusje Zarah, afkomstig uit Vlaanderen die samen met hun ouders tijdelijk terugkeren van een langdurig verblijf in Kenia waar zij een bestaan hebben opgebouwd. De landing op het vliegveld van Brussel is de startbaan van een, zelfs voor volwassen lezers, spannend verhaal. Gelijktijdig met hun vliegtuig landt een toestel van het koningshuis uit het fictieve koninkrijk Zaimbé waaruit een aapje en een diamant op geheimzinnige wijze verdwijnen. Voor- en tegenstanders van de monarchie starten hun speurtocht naar de diamant die grote gevolgen kan hebben voor de koninklijke situatie in Zaimbé.
Zaimbé zal een samenvoeging zijn van Zimbabwe en Zaïre, zo lijkt het. De creativiteit en veelzijdigheid spatten wederom van het papier. Duizendpoot Persoons weet mij wederom blij te verrassen. Avonturen die mij als vijftiger nostalgische gevoelens brengen naar de boeken van Snuf de hond van Piet Prins, de Vijf van Enid Blyton en Pim Pandoer van Carel Beke.
Vlot geschreven, vlot lopende spannende avonturen met tot de verbeelding sprekende personages. In een eigentijds jasje. Dat onderscheidt de Safari Sisters van de genoemde series uit mijn jeugd.
Erik bevindt zich letterlijk gezien, tussen de jeugd en dat is merkbaar. Ik weet dan ook zeker dat dit boek de jeugd zal aanspreken. Ook ik heb er veel fijne uren aan kunnen besteden, hoewel ik persoonlijk nog altijd moeite heb wanneer ouders bij de voornaam worden genoemd, door hun kids.
Punten van verbetering zijn een klein aantal onlogische momenten in het razendsnelle verloop. Wanneer je zodra er iets zou gebeuren niet meer tijdig kunt uitwijken en dat een seconde later wel kunt, valt het gebrek aan logica mij als nauwkeurig lezer, op. Wat verder opviel waren de af en toe niet correct lopende zinnen met dubbele bijzin of woorden zonder spatie ertussen. Extra alertheid gevraagd van de eindredactie.
Los van deze cosmetische verbeterpunten heb ik genoten van dit boek. De leuke personages houden wat mij betreft de deur open voor een vervolg. De Safari Sisters als serie naast de interesse voor Afrika van de auteur, zijn als ruwe diamanten en verdienen een schitterend vervolg.
Wees wel voorbereid op Vlaams taalgebruik. Bepaalde uitdrukkingen en woordvolgorde wijken af van het Nederlands dat in Nederland wordt gebruikt. Ik vind het vooral charmant. Ik geef dit boek met veel plezier drie glanzende sterren.
Persoonlijke songtekst:
‘And I could say ooh ooh ooh
As if everybody knows
What I’m talking about
As if everybody would know
Exactly what I was talking about
Talking about diamonds on the soles of her shoes’
(Paul Simon – ‘Diamonds on the soles of her shoes’)
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
