De plot is mooi uitgewerkt en goed bedacht
[Recensie] De reünie die een nachtmerrie werd…
Lissa krijgt een uitnodiging om naar een reünie van haar middelbare school te gaan. Ze ontmoet er haar oude vriendengroep, maar na de rondleiding geraken ze opgesloten in de inmiddels verlaten school. Lissa’s vrienden blijken een geheim met zich mee te dragen, en dat zou weleens vreselijke gevolgen kunnen hebben voor de groep. Iemand is namelijk uit op wraak. Via raadsels keren ze terug naar het verleden, waarbij het oplossen van deze vreemde raadsels de enige manier is om uit de school te geraken.
De schaduw van de raaf is de tweede escape room thriller uit deze reeks die ik lees. Na het veelbelovende Het geheim van de speelgoedmaker was ik zeer nieuwsgierig naar dit boek, dat ook geschreven is door Eva Eich. Het principe blijft daarbij hetzelfde: na het lezen van het eerste hoofdstuk moet je eerst een raadsel oplossen, waarbij enkel het juiste antwoord je leidt naar het volgende hoofdstuk. Tot aan de ontknoping. Zo lees en puzzel je je een weg door deze escape room thriller.
De vormgeving van het boek is identiek aan het vorige. Ieder hoofdstuk beslaat twee pagina’s die nog dicht zijn, met op de voorkant een foto. Je kunt ze dus nog niet lezen. Daarvoor dien je ze voorzichtig open te scheuren, wat door de gekartelde rand erg gemakkelijk gaat. Om te weten of je wel het correcte vervolghoofdstuk voor je hebt, moet je het vraagstuk aan het eind van het vorige hoofdstuk zien op te lossen. Het juiste antwoord geeft de juiste foto aan waarnaar je moet gaan zoeken in het boek. Wel spijtig is dat je de hoofdstukken niet meer kunt dichtdoen nadat je het verhaal uit hebt. Dat maakt het voor de volgende lezer minder handig, maar gelukkig wordt er verder niet in geknipt of getekend.
Het boek begint met een soort dagboekfragment dat direct de nieuwsgierigheid van de lezer prikkelt. De spanning zit dus snel in het verhaal, wat ook wel moet gezien de beknopte lengte. Daardoor voelt de verhaallijn soms wat haastig aan, maar de prioriteit ligt bij een goed en spannend verhaal. Doordat elk hoofdstuk eindigt met een raadsel, ontstaat er een soort cliffhanger die aanhoudt totdat je de oplossing vindt van het vraagstuk. Je wilt dus zowel snel verder met het verhaal, maar de raadsels vragen ook de nodige focus van je.
De plot is mooi uitgewerkt en goed bedacht, en het is wachten tot de ontknoping vooraleer je weet hoe alles in elkaar zit. Het einde is onverwachts en spectaculair, al doet het op dat vlak wel iets onder in vergelijking met het andere boek. Daar had ik nog meer een wauw-gevoel op het einde. Wel vind ik de manier waarop het verleden van de groep aan bod komt interessant, en de positie die Lissa daarin heeft. Ook de plottwist op het einde vond ik top.
Het mag duidelijk zijn dat de puzzels minstens zo belangrijk zijn als het verhaal in een escape room thriller. Zonder het raadsel te ontcijferen geraak je namelijk geen stap verder. Het valt mij wel op dat de raadsels in De schaduw van de raaf veel vlotter op te lossen zijn dan deze in Het geheim van de speelgoedmaker. Sommige blijven natuurlijk moeilijk en vergen de nodige tijd, maar de meerderheid is eenvoudig te vinden als je even goed nadenkt en logisch redeneert. Dit komt in elk geval de leessnelheid ten goede, je kunt je namelijk sneller op het volgende hoofdstuk storten.
Na een leuke lees- en puzzelavond met Het geheim van de speelgoedmaker, heb ik wederom een aantal fijne uren beleefd met De schaduw van de raaf. Beiden konden mij bekoren, al zie ik wel een verschil in het niveau van de puzzels. Komt dit nu omdat de raadsels in dit boek daadwerkelijk gemakkelijker zijn of liggen ze mij gewoon beter? Ik heb geen idee. Beide boeken zijn in elk geval aan elkaar gewaagd en van hetzelfde niveau. Deze keer kon ik redelijk vlot doorlezen, waardoor ik het boek vrij snel uit had. Enerzijds jammer, maar anderzijds is het fijn om vlot te kunnen lezen en puzzelen. Wat het verhaal betreft heeft het vorige boek een streepje voor. Die vond ik net wat spannender en spectaculairder, de verhaallijn bleef ook meer hangen dan deze die ik net heb uitgelezen. Ik kan dus zeggen dat beide boeken aan elkaar gewaagd zijn. Eentje heeft de betere verhaallijn, en de andere de vlottere puzzels. Knap werk dus van Eva Eich. Daarom geef ik De schaduw van de raaf dezelfde mooie score als zijn voorganger: namelijk 3,5 sterren. En ik kijk alvast uit naar de volgende boeken in deze reeks die op komst zijn!
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren.
