Een magistraal verhaal
[Recensie] De Spaanse bestsellerauteur Ildefonso Falcones staat bekend om zijn letterlijk en figuurlijk grootse romans. Ook dit keer stelt hij daarin niet teleur. In De schilder van Barcelona wordt het leven gevolgd van Dalmau Sala, een talentvolle kunstenaar van zeer eenvoudige komaf, die rond het jaar 1900 probeert te overleven in zijn onbarmhartige stad. Dat is niet makkelijk; Barcelona herbergt een rijke, machtige elite en een grote arbeidersbevolking die amper kan rondkomen. Er heerst dan ook veel onrust en als de arbeiders in opstand komen tegen de rijken en de Kerk, wordt Dalmau gedwongen om partij te kiezen. Maar Don Manuel Bello, die alles vertegenwoordigt waartegen Dalmau en zijn familie in opstand komen, is degene van wie Dalmau zijn geld en opleiding ontvangt. Als Dalmau’s zus zijn verloofde Emma vervolgens meetrekt in het verzet tegen de elite, lijkt het kwestie van tijd voordat de bom gaat barsten…
Zoals al blijkt uit Falcones vorige boeken, laat hij geen kans onbenut om de lezer een heel andere wereld in te trekken en tegelijkertijd kennis te laten maken met de geschiedenis van Barcelona. Hij is een beschrijver van details en brengt hiermee de oude stad tot leven. Ook voor de ontwikkeling van de verschillende karakters trekt Falcones tijd uit; je ziet ze zo voor je; Dalmau, de introverte jongen die door vallen en opstaan in de gaten krijgt waartoe hij in staat is, en de licht ontvlambare Emma die steeds meer haar eigen stem vindt.
De armoede die beschreven wordt is hartverscheurend, maar vooral de uitzichtloosheid van het bestaan is iets waar je al lezende steeds meer tegenaan gaat hikken. Je begint de opstandelingen te begrijpen en je af te vragen wat jij zelf zou doen als je in zo’n sociale situatie zou zitten: afhankelijk van een aalmoes van de rijken of van de Kerk, mits je je onderdanig opstelt. Als je voor een dubbeltje geboren bent, is het in Barcelona rond 1900 bijna onmogelijk om een kwartje te worden. Er is corruptie, geweld en verdeeldheid. Maar ook solidariteit, hoop en vindingrijkheid. Je hoopt toch zo dat Dalmau de juiste weg gaat kiezen, al is hij niet altijd de gedroomde held.
Tijdens het lezen van dit boek kom je als extraatje een hoop te weten over de geschiedenis van de geliefde toeristenstad en over het ontstaan van de bijzondere gebouwen waar Barcelona bekend om staat. Fans van Gaudí zullen ervan smullen.
De schilder van Barcelona is wederom een magistraal verhaal van een auteur die er niet voor terugdeinst om ook de rauwe en meedogenloze kant van het leven te belichten. Maar hij doet dit steevast met de kwaliteit van een meester. Is dit boek even indrukwekkend als De kathedraal van de zee? Wat mij betreft net niet, maar toch is dit wederom een prestatie van jewelste. Vier sterren voor dit mooie boek.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
