Lokroep van het woud
[Recensie] Heather Fawcett is een Canadese auteur van boeken voor volwassenen, kinderen en tieners, waaronder Ember en de ijsdraken, Het eiland van verloren woorden, en meer. De school op de rand van Sageland is haar nieuwste boek dat gaat over magiërs en monsterhoeders. De vertaling is van de hand van Mechteld Jansen. Fawcett’s boeken zijn vertaald in meer dan tien talen en allemaal bevatten ze draken in de een of andere vorm.
Het verhaal speelt zich af tegen de achtergrond van de Haarstede-school, waar ‘speciale’ kinderen vanaf acht jaar opgeleid worden tot tovenaar. Het is een school, die bol staat van oude betoveringen en aan de rand van een oud woud, Mildernis ligt. De groei van Mildernis wordt gevoed door de magie van de monsters die daar wonen. Volgens de profetie zal de twaalfjarige Kai Morrewein de Holle Draak verslaan, die de Mildernis onveilig maakt.
Wanneer Kai de monsterhoedster Herfst Malog aan de rand van Mildernis ontmoet, hoort hij dat zij haar tweelingbroer Winter zoekt, die bijna een jaar geleden verdwenen is. Herfst gaat regelmatig naar de Mildernis met Kai die de lokroep van het woud voelt. Hun vriendschap verbaast iedereen, daar tovenaars en bedienden normaal gesproken niet met elkaar omgaan. Monsterhoeders zijn de laagste in rang van de bedienden en er wordt op ze neergekeken door de magiërs. Als monsterhoedster kan Herfst met monsters praten en is de ‘boeman’, een monster die elke gedaante kan aannemen, haar beste vriend. Herfst en Kai beleven de nodige avonturen bij hun gezamenlijke zoektocht naar Winter en bij het zoeken naar een oplossing voor de problemen van Kai.
De school op de rand van Sageland zit boordevol fascinerende, magische monsters die tot de verbeelding spreken. Het is een avontuurlijk verhaal waarin Kai en Herfst elkaars zwakke punten ontdekken en hun vriendschap zich verdiept. Ze delen hun diepste gevoelens en verlangens met elkaar en komen er zo achter wie ze zijn en wat ze willen zijn. In het begin heeft het verhaal een lange aanloop nodig en komen er veel personages in voor. Alles om de magische wereld op te bouwen met onder andere draken die rozenbedden wieden en gek op bloemzaden zijn. Er komen een hoop leuke magische elementen voor in het verhaal. Met haar vlotte beschrijvende stijl heeft Fawcett een boeiend verhaal geschreven, waar meerdere onverwachte gebeurtenissen voor verbazing zorgen. Thema’s als vriendschap, hoop en gelijkheid zijn met elkaar verbonden in deze magische fantasie vol avonturen.
Niet alleen kinderen vanaf tien jaar, maar ook volwassenen gaan genieten van dit leuke fantasierijke verhaal. Ik waardeer het boek met 4 sterren.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
