Cold case komt tot leven in Italiaans bergdorp
[Recensie] Voor je begint aan De slapende nimf is het een must om eerst Het verhaal grijpt je naar de keel, vanaf de eerste bladzijde intrigeert het. Ilaria Tuti geeft haar personages net dat stukje meer. Zij legt hun karakters bloot tot op het bot. Daarbij maakt ze ook gebruik van de omgeving, een klein Italiaans dorp waarin zij zelf is opgegroeid, nabij de grens met Oostenrijk en Slovenië. Zij put uit de rijke geschiedenis van de streek en betrekt er oude sagen en legendes bij. Heden en verleden lopen door elkaar in De slapende nimf. In haar beschrijvingen voel je heel veel sfeer, waardoor het verhaal diepgang krijgt. Als lezer proef je bijna de geur van de bossen en de bergen die zij op bloemrijke manier verwoordt. Daarbij kiest ze een onalledaagse personage: de zestigjarige Teresa Battaglia. Die bijt zich vast in een oude moordzaak. Daarin komt deze personage zichzelf tegen en zij sleurt haar jongere collega erin mee. Twee mensen die niet altijd even goed met elkaar overweg kunnen. Dat levert mooie dialogen op, precies het juiste midden tussen humor en ernst. Uiteindelijk ontstaat er toch een bijzondere vriendschap. De karakters dreigen zichzelf te verliezen omdat de zaak onopgelost blijft, tot bijna de laatste bladzijde. De slapende nimf is een bijzonder geheel van karakters, omgeving, heden en verleden waarin alle stukjes passen op een sfeervolle, gevoelige wijze. Een ijzersterk geheel wat je niet snel loslaat, anders dan de gemiddelde thriller. Ook de vertaler verdient een pluim, omdat er duidelijk is nagedacht over de sfeervolle beschrijvingen. — Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
