Fijne roman die tot het eind toe blijft boeien
[Recensie] De succesvolle Charlotte Fairfax, vermogensadviseur, staat op het punt te trouwen als zij voor een belangrijke opdracht naar Madrid wordt geroepen. De steenrijke erfgenaam van de bekende familie Mendoza heeft haar hulp nodig in verband met het testament van zijn vader, die niet lang meer te leven heeft. In de veronderstelling dat ze dit wel even snel kan afronden, neemt Charlotte de opdracht aan. Maar als dan blijkt dat ze moet gaan samenwerken met de enige man die ze nooit heeft kunnen vergeten, Nathan, wordt de situatie een stuk ingewikkelder. Vooral als de twee ex-geliefden stuiten op een geheim dat generaties lang verborgen is gebleven.
Op de cover van dit boek is een sticker geplakt waarop staat: Van de uitgever van Lucinda Riley. Dat schept natuurlijk bepaalde verwachtingen, gezien het succes van De Zeven Zussen. En die worden met De Spaanse belofte deels waargemaakt.
Karen Swan heeft een prettige, toegankelijke schrijfstijl die uitnodigt om verder te blijven lezen. Om de spanning erin te houden wordt er vooral veel informatie achtergehouden, waardoor je als lezer ook in je hoofd bezig bent met hoe het nu eigenlijk zit. Het is een beproefde methode waar veel thrillerschrijvers gebruik van maken en ook in deze roman werkt het.
Er wordt gebruik gemaakt van twee verhaallijnen: eentje die zich afspeelt in het heden en eentje waarin andere hoofdpersonen de hoofdrol spelen, in het Spanje van de jaren dertig. Deze afwisseling houdt het verhaal levendig. Het historische deel gaat over de Spaanse burgeroorlog en om dat goed te kunnen volgen is een beetje kennis daarover wel handig. Een pagina met een korte toelichting over deze zwarte bladzijde in de Spaanse geschiedenis was fijn geweest.
Het plot zit goed in elkaar en de kleine aanwijzingen die gedurende het verhaal worden gegeven, vallen allemaal op zijn plek. Wat ook heel fijn leest is dat Karen Swan geen overbodige aandacht geeft aan zaken die niet belangrijk zijn. Hierdoor blijft het tempo hoog en dwaal je als lezer niet af.
Een punt van kritiek vind ik dat Charlotte in haar handelingen en gedrag niet heel stabiel overkomt, terwijl ze wordt beschreven als een succesvolle professional die overal raad mee weet. Datzelfde geldt voor Nathan; een nogal saai, star en niet bepaald sympathiek personage die als droomman weinig indruk maakt.
Samengevat is dit een fijne roman die tot het eind toe blijft boeien. Het heeft me nieuwsgierig gemaakt naar de andere boeken van Karen Swan.
—
Eerder verschenen op Perfecte Buren
