Een indrukwekkende thriller
In een bos wordt het lichaam van Mickey Doyle gevonden. Hij is gemarteld en opgehangen aan een boom en was een lid van de Mayday Five, een splintergroepering die ondanks het Goede Vrijdagakkoord dat een einde aan The Troubles in Noord Ierland maakte, in het stadje Crossanure een bomaanslag pleegde waarbij zestien mannen, vrouwen en kinderen om het leven kwamen. De Vijf werden als gevolg van fouten in het politieonderzoek vrijgesproken en zijn nu allemaal spoorloos. Als een tweede lid van de Vijf dood wordt aangetroffen gaat forensisch psycholoog Paula Maguire ervan uit dat iemand het recht in eigen hand heeft genomen en wraak neemt. Het onderzoeksteam onder leiding van hoofdinspecteur Helen Corry en de Unit Vermiste Personen waarvan Paula deel uitmaakt moeten de overige leden vinden voordat ook deze worden vermoord.
Paula die hoogzwanger is, leeft nog steeds met de vraag wat er met haar moeder die zeventien jaar geleden toen Paula dertien jaar oud was plotseling verdween, is gebeurd. Haar vader die zijn vermiste vrouw dood heeft laten verklaren is inmiddels hertrouwd maar voor Paula is het nog helemaal geen uitgemaakte zaak dat haar moeder dood is. Zij heeft haar twijfels.
De stille doden is het derde deel van de serie boeken van de Noord-Ierse schrijfster Claire McGowan (1981) over forensisch psycholoog Paula Maguire. Het eerste deel (Verloren) werd in 2014 gepubliceerd, kort daarop gevolgd door deel twee (Barre grond). De boeken ontvingen steeds lovende kritieken. Het zijn niet alleen uitstekende thrillers maar ook verhalen waarin de donkere kant van de Ierse samenleving aan de orde komt zoals de bedenkelijke en controversiële rol van de Rooms-Katholieke kerk bij ongewenste zwangerschappen en de ingrijpende gevolgen van The Troubles (waarvoor eigenlijk geen goede Nederlands woord bestaat), de periode van gewelddadige strijd die Noord Ierland zo lang verdeelde.
Het verhaal van De stille doden is intrigerend en intelligent opgebouwd en zit vol met goed uitgewerkte en tot de verbeelding sprekende peronages. Mensen die met hun vroegere vijanden moet samenleven in een maatschappij waarin de tweedeling soms nog prominent aanwezig is. Ook binnen het politieteam is het grimmige verleden niet vergeten en bestaan er nog steeds de nodige vooroordelen op basis van religie en politiek. Claire McGowan maakt er een verslavend verhaal van dat soms emotioneel zo diep gaat dat je het boek even opzij moet leggen omdat hetgeen je hebt gelezen eens goed te laten bezinken. De gruwelijkheid van wat er op die beruchte dag in mei gebeurde en de blijvende en verstrekkende gevolgen die dit voor de nabestaanden heeft, snijden door de ziel.
De verhaallijn over de vermissing van Paula’s moeder krijgt ook in deze derde thriller een ontroerend vervolg. Het is een verhaal in een verhaal dat al bij het eerste boek begint en dat in belangrijke mate bepaalt dat Paula is zoals ze is. Je kunt deze thriller afzonderlijk lezen maar het is beter de serie vanaf het begin te volgen. Dan zie je ook hoe Claire McGowan met ieder nieuw deel steeds beter wordt. Vaak zie je in thrillerseries een zekere sleetsheid optreden maar dat is in deze Paula Maguire serie niet het geval. Integendeel.
De stille doden is een indrukwekkende thriller waarmee Claire McGowan laat zien dat zij een van de beste misdaadauteurs van dit moment van de Britse eilanden is.
Eerder gepubliceerd op Hebban.
