Uit het leven van een doktersassistente
[Recensie] Doktersassistente Eveline houdt tijdens de eerste anderhalf jaar van de coronapandemie een blog bij over haar werk als doktersassistent in een huisartsenpraktijk en als triagist bij een huisartsenpost. De telefoonb*tch op 1,5 meter is een bundeling van deze blogs. In chronologische volgorde vertelt ze over haar ervaringen met patiënten in deze moeilijke tijd, de verandering in de manier van werken, de saamhorigheid onderling en de frustraties die ontstaan. Tijdens het lezen groeide mijn waardering voor het werk van een doktersassistent in het algemeen en in het bijzonder in coronatijd.
Hoe ze altijd de rust moet bewaren en flexibel moet zijn. Hoe ze op basis van vragenlijsten en de juiste manier van doorvragen de juiste beslissingen moet nemen. Is de aangegeven klacht van de patiënt ernstig zodat hij meteen gezien moet worden of kan het nog wel een dagje wachten? Naast deze algemene waardering voor het werk, nam ook mijn bewondering voor Eveline persoonlijk toe. Wat een betrokkenheid! Er ten alle tijd voor de patiënt willen zijn!
Maar toen kreeg Eveline zelf corona en moest ze worden opgenomen in het ziekenhuis. Ze verloor al haar energie en pas na maanden revalideren lukte het haar om weer haar gezicht op de praktijk te laten zien. Ook hierover vertelt ze in dit boek. Persoonlijk en ontroerend.
Toch heb ik ook wat punten van kritiek, maar die zijn meer van stilistische aard. Een blog is een momentopname, vaak spontaan geschreven en gelezen door een groep vaste volgers. Een boek verlangt naar mijn mening meer samenhang, ander taalgebruik en een betere opbouw.
Zo komt de frustratie over het onterecht bellen naar de huisartsenpost verschillende keren terug, wat op een bepaald moment storend wordt. Ook komen de minder leuke ervaringen met patiënten vaker aan bod komen, dan die keren dat het werken fijn is en goed gaat. Dit wekt de indruk dat er meer lastige patiënten zijn, dan lieve en leuke, terwijl dat vast niet zo is. Ook worden er regelmatig vaktermen gebruikt, die voor veel mensen niet bekend zullen zijn. Woorden als triëren, cardiaal en evidence-based, vragen om nadere toelichting.
Maar dit alles neemt niet weg, dat ik het boek met interesse, plezier en vol bewondering gelezen heb. Het geeft een duidelijk kijkje in het leven van de doktersassistente. Eigenlijk een ‘must-read’ voor alle patiënten van de huisarts, opdat er meer begrip ontstaat voor dit zo belangrijke werk!
—
Eerder verschenen op: www.oergezelligboekenwinkel.nl en www.klaske-bakker.nl
