Sterk denkwerk ontrafelt de moord
[Recensie] Sarah helpt als therapeut kwetsbare jongeren om van hun trauma’s en angsten af te komen, maar in haar eigen leven loopt niet alles op rolletjes. Ze woont met haar man Sigurd in een huis waarvan de verbouwing waarschijnlijk nooit af zal komen. Haar praktijk loopt niet denderend, maar ze kan het niet opbrengen actief op zoek te gaan naar meer cliënten. Haar jeugdvriendinnen wonen ver weg. Haar enige familie zijn haar vader, die geen belangstelling voor haar toont, en haar zus, die haar handen vol heeft aan haar eigen leven. Kortom, het gaat allemaal niet zoals ze graag zou willen.
Weekendje weg met onverwachte afloop
Als Sigurd na een weekendje weg met twee vrienden vermoord wordt gevonden, komt Sarah’s leven op zijn kop te staan. Ze ontdekt dat Sigurd tegen haar gelogen heeft. Niet alleen over zijn weekendje weg, ook over andere zaken. En misschien nog erger, ze ontdekt dat zijn vrienden en collega’s op de hoogte waren van de leugens. De twijfel slaat toe, vooral als ze het gevoel krijgt dat ze niet alleen is in haar huis. Ze hoort voetstappen op zolder, dingen worden verplaatst, verdwijnen, en komen op onverklaarbare wijze weer terug. Niet alleen zij twijfelt aan zichzelf, ook de rechercheur die de moord onderzoekt zet vraagtekens bij haar geloofwaardigheid. Wat was er gaande in haar zo overzichtelijke leventje?
Helene Floods schrijfstijl is erg detaillistisch. Het lijkt alsof ze elke twijfel, elke ergernis en elke observatie die in Sarahs hoofd opkomt, op papier heeft gezet. Daar moet je als lezer aan wennen. Bijvoorbeeld bij het ontbijt: “Hij heeft zijn mok weer niet opgeruimd. Daar staat-ie, naast de gootsteen op het aanrecht. Vanaf de plek waar ik zit kan ik de halve kring koffie onder zijn mok zien.”
Of later op de dag, als ze zich zorgen maakt omdat ze Sigurd niet kan bereiken:
“Ik trek de witte wijn open. Ik denk, dit slaat nergens op. Ik denk, straks blijkt dat er een logische verklaring voor is, we zullen samen lachen, Sigurd en ik. Ik wist niet wat ik ervan moet denken, ach gut, arm kind toch, had je er niet aan gedacht dat ik op kantoor overnachtte, nee, dat was niet bij me opgekomen, ik snapte niet waarom je me maar niet terugbelde, maar dat was toch omdat, omdat, omdat.”
Op deze manier duurt een dag erg lang.
Diepere laag brengt duidelijkheid
Al lezend blijkt dat deze gedetailleerde beschrijvingen een doel dienen. Het antwoord op de vraag wat er is gebeurd zit ‘m namelijk ook in de details. Feiten in een gesprek, zinnetjes die achteloos worden uitgesproken. Op het moment zelf hebben ze geen diepere betekenis, maar later blijkt dat er meer gezegd wordt dan alleen het letterlijk gezegde. De lezer moet de versluierde informatie alleen in de juiste context plaatsen. Zo brengt Helene Flood vorm en inhoud mooi samen. Je krijgt als lezer een goed beeld van Sarahs leven, heden en verleden, haar relatie met Sigurd, met haar vader, met haar zus.
Het verhaal komt realistisch over door het benoemen van kleine gebeurtenissen en het dag voor dag beleven van Sarahs twijfels. Na de aanvankelijke irritatie over deze schrijfwijze vond ik De therapeut hierdoor toch een pakkend boek, waarin je kunt meeleven met de hoofdpersoon. Sarah, therapeut die ze is, zet haar analytische vermogens in, combineert flarden van gesprekken, indrukken, ontmoetingen, en krijgt zo inzicht in wat er gebeurd is, en vooral ook waarom. Na lezing van De therapeut kun je je, samen met Sarah, afvragen: hoe goed kun je je naasten eigenlijk kennen?
Wie is je partner eigenlijk echt, wie is, je vader, wat drijft hen? Interessante vraagstukken, waarvan je je af kunt vragen of je het antwoord wel wil weten.
—
Voor het eerst gepubliceerd op De Leesclub van Alles
